Zwarte Riek: verschil tussen versies

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Robbot (overleg | bijdragen)
k Robotgeholpen doorverwijzing: Geldersekade - Koppeling(en) gewijzigd naar Geldersekade (Amsterdam)
Regel 30:
 
==Biografie==
Rika Jansen, (haar roepnaam,) Jansen werd in de buurt van de [[Jordaan (Amsterdam)|Jordaan]] geboren als dochter van een vishandelaar. Ze is de jongere zus van Maria Jansen, die als [[Maria Zamora]] grote [[hit (muziek)|hits]] scoorde met ''Mama el baión'' en ''Sucu sucu''. Als jong meisje viel Rika in de [[Geldersekade (Amsterdam)|Geldersekade]] en hield daar [[Vlektyfus|tyfus]] en de [[ziekte van Weil]] aan over. In het ziekenhuis verloor ze haar haren, maar later groeiden die weer aan. Vanwege de kleur ervan kreeg ze de bijnaam ''Zwarte Riek''.
 
In de [[Tweede Wereldoorlog|oorlog]] trouwde Rika met een jeugdvriend en uit dat huwelijk werd dochter Riekie geboren. Later woonde ze samen met zanger en [[Songwriter|tekstdichter]] [[Kees Manders]], de oudere broer van [[Tom Manders]]. Kees had een eigen [[revue]], waar Rika vanaf [[1952]] met [[Greetje Boltini]] als [[Acrobaat|acrobate]] optrad. Daar hebben Rika en Kees elkaar ontmoet. Later ging Rika ook zingen in de revues van haar broer. Dat deed ze onder meer onder de [[artiestennaam]] Fanny Black.
 
Toen in [[1955]] dankzij onder andereanderen [[Johnny Jordaan]] en [[Tante Leen]] het [[Jordaanlied]] in heel [[Nederland]] en zelfs in [[Vlaanderen]] populair werd schakelde Rika ook over op dit repertoire. Ze nam haar oude bijnaam Zwarte Riek aan als artiestennaam en in [[1956]] brak ze door met haar hit ''M'n wieggie was een stijfselkissie'', dat in Nederland de tweede plaats van de hitparade haalde. In Vlaanderen scoorde ze een klein hitje met de [[B-kant]]: ''Sansee de platte boender''. Daar was dat haar enige hit, maar in Nederland wist ze nog de hitlijst te halen met ''Kersepit'' en ''Alle apies (in de Artis lijken op me Ome Hein)''. Daarmee sloot ze ook in Nederland haar hitparadesucces af.
 
Vanaf [[1959]] ging Rika Jansen door onder haar eigen naam. Ze trad op met [[Onemanshow|one-woman-shows]] in binnen- en buitenland. In [[1964]] zong ze de [[klassieker]] ''Amsterdam huilt (waar het eens heeft gelachen)'', geschreven door haar partner Kees Manders. In tegenstelling tot haar vrolijkere 'Zwarte Riek'-repertoire is dit een [[Melancholie (gemoedstoestand)|melancholisch]] nummer dat over de Weesperstraat en de Jodenhoek gaat. Hoewel het nummer geen hitparadesucces kende, was het wellicht na ''M'n wieggie was een stijfselkissie'' haar bekendste lied. Later dat jaar reisde ze voor een optreden naar [[New York City|New York]] en nog later naar [[Aruba]] en [[Curaçao]].