Green Party of England and Wales: verschil tussen versies
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
k Invulling parameters sjabloon |
|||
Regel 7:
Een interview met [[Paul Ralph Ehrlich]], expert op het vlak van overbevolking, in ''[[Playboy Magazine]]''{{Bron?|Een artikel over overbevolking in de Playboy lijkt mij beetje onwaarschijnlijk|2013|12|18}} inspireerde Tony Whittacker, een ex-lid van de [[Conservative Party]] en activist uit [[Coventry]], de ''Club of Thirteen'' bijeen te roepen met zijn vrouw Lesley en anderen. Hoewel velen van de ''Club'' op hun hoede waren voor de oprichting van een politieke partij, werd er in Coventry in de loop van [[1973]] een van de eerste groene partijen van de wereld gevormd onder de naam ''PEOPLE''. De eerste editie van de ''Manifesto for a Sustainable Society'' gold als beleidsverklaring en was geïnspireerd door ''Blueprint for Survival'' (uitgegeven door het Britse tijdschrift ''The Ecologist''). De hoofdredacteur van ''The Ecologist'', [[Edward Goldsmith]], deed zijn ''Movement for Survival'' samensmelten met PEOPLE. Goldsmith werd de leider van de nieuwe partij in de jaren zeventig.<ref name=GPHistory>Wall, Derek, ''Weaving a Bower Against Endless Night: An Illustrated History of the Green Party'', 1994</ref>
Derek Wall, politicus en lid van de partij,
Het ledental van de partij steeg niettemin en de partij voerde verkiezingsstrijd voor de parlementsverkiezingen in [[1974]]. PEOPLE haalde 4.576 stemmen. Na de verkiezingen bewandelde een instroom van linkse kiezers een meer uitgesproken linkse koers. Die evolutie veroorzaakte een zekere breuk in de partij. De Whittackers en veel stichtende leden verlieten de partij na verdere interne debatten. Voordat zij inactief werd, stelde Lesley Whittacker nog voor om de naam van de partij te veranderen in de ''Ecology Party'' om meer herkenning te verwerven als bewogen partij op vlak van milieu.<ref name=GPHistory/>
|