Sint-Donaaskathedraal: verschil tussen versies
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
kGeen bewerkingssamenvatting |
|||
Regel 19:
In [[1834]] werden de [[relikwie]]ën van Donatianus (niet te verwarren met [[Donatus van Münstereifel|Donatus]]) overgebracht naar de [[Sint-Salvatorskathedraal (Brugge)|Sint-Salvatorskerk]], die dan tot [[kathedraal]] verheven werd.
===Eind 20e eeuw
[[Image:Sint-Donaas - funderingen - Brugge - België.jpg|thumb|right|200px|De funderingen onder het Crowne Plaza Burghotel.]]
Toen men in de jaren 1990 bij het bouwen van het nieuwe 'Crowne Plaza Burghotel' op de fundamenten van de Sint-Donaas stootte, werd actie gevoerd teneinde dit als een soort 'Forum Romanum' te consolideren en in openlucht te bewaren. Dit zou uiteraard betekend hebben dat het geplande hotel niet op die plek kon gebouwd worden. Er werd beslist het hotel toch te bouwen en een gedeelte van de funderingen om te vormen tot kelders en ze te integreren in de kelderverdieping van het nieuwe hotel.
Deze restanten van de kathedraal zijn tot op heden te bezichtigen in het Burghotel.
[[Afbeelding:MSK_Jan_Provoost_De_Calvarieberg_met_de_verdwenen_sint-donaaskerk_17-03-2009_11-27-10.JPG|thumb|200px|De Calvarieberg met de verdwenen Sint-Donaaskerk van [[Jan Provoost]] in het [[Museum voor Schone Kunsten (Gent)|MSK]] te Gent]]
Regel 29:
Naar aanloop van Brugge Culturele Hoofdstad 2002 werd beslist deze constructies weg te halen en er een tijdelijk paviljoen van de [[Japan|Japanse]] [[architect]] [[Toyo Ito (architect)|Toyo Ito]] te planten.
Toyo Ito speelde met het bestaande gegeven door zijn paviljoen in een waterpartij te plaatsen die ongeveer de vorm volgde van het oorspronkelijke octogonale [[centraalbouw|centraalbouwkerk]].
Ondanks het tijdelijke karakter van het paviljoen, dat voorzien was voor één jaar, stond het er tot november 2013. Nadat de vloer van het paviljoen in 2006 beschadigd raakte door een heftruck, de kuip met water waarin het monument stond kapot ging en aan het lekken sloeg, en ratten gesignaleerd werden, wilde het stadsbestuur het paviljoen zo snel mogelijk afbreken. De herstel- en onderhoudskosten zouden namelijk te hoog oplopen en oorspronkelijk was het immers de bedoeling dat het paviljoen er maar één jaar zou staan. Bovendien wilde men het volledige plein heraanleggen.
Tegen de afbraakplannen kwam reactie van de architectenvereniging Archipel en van Toyo Ito zelf. In 2007 werd het paviljoen tijdelijk en in 2008 definitief beschermd door Vlaams minister van ruimtelijke ordening [[Dirk Van Mechelen]]. Het water en de oorspronkelijke vloer werden vervangen door een laag kiezelsteentjes. In 2010 werd beslist het paviljoen grondig te restaureren en opnieuw te voorzien van waterpartijen, een brugje en verlichting. De kostprijs bleek nog hoger te liggen dan de oorspronkelijke bouwkosten. Er zou ook nog een flinke factuur voor jaarlijkse onderhoud aan toe te voegen zijn. Noch de stad noch het gewest waren bereid deze kosten voor hun rekening te nemen. De stad verkreeg dan ook de
In 2013 werd beslist het paviljoen af te breken. De afbraak vond plaats in de maand november en de onderdelen van het paviljoen werden opgeborgen voor eventueel later nieuw gebruik. De plek bleef leeg en onderzoek werd ingezet over wat met de site kan gebeuren.
Regel 172:
Deze lange lijst is verre van volledig.
Voor de periode 17de-18de eeuw zouden de lijsten van Gailliard nog na te zien zijn.
Over de
==Literatuur==
| |||