Satire: verschil tussen versies

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Knudde Kjell (overleg | bijdragen)
Regel 13:
Nederland kent een lange traditie op gebied van satire. Het boek ''[[Lof der Zotheid]]'' door [[Desiderius Erasmus]] is allicht het oudste voorbeeld. Eind 19de eeuw ontstond in Nederland het [[cabaret (kleinkunst)|cabaret]], die vaak hun publiek een figuurlijke spiegel voorhouden. Satirische literatuur was in Nederland onder meer terug te vinden in de werken van [[Godfried Bomans]] en de stripreeksen ''[[Tom Poes]]'' en ''[[De familie Doorzon]].''
 
In de jaren zestig en zeventig van de 20ste eeuw had Nederland diverse spraakmakende televisieprogramma's, waaronder ''[[Zo is het toevallig ook nog eens een keer]], [[Hoepla (televisieprogramma)|Hoepla]], [[Farce Majeure]], [[Hadimassa]], [[Het Gat van Nederland]]'', ... In de jaren tachtig werd televisiesatire vooral vertegenwoordigd door [[Kees van Kooten]] en [[Wim de Bie]]. Na een tijdelijke stilte in het medialandschap is de draad rond de eeuwwisseling weer opgepakt in programma's als ''[[Kopspijkers]]'' en later ''[[Koefnoen (televisieprogramma)|Koefnoen]]''. Een bekend satirisch radioprogramma was ''Cursief'' van de [[Katholieke Radio Omroep|KRO]], dat in de jaren zeventig werd uitgezonden.
 
== Satire in België ==