Théo Dejace: verschil tussen versies
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Geen bewerkingssamenvatting |
Geen bewerkingssamenvatting |
||
Regel 1:
'''Théodore Joseph Dejace'''
==Levensloop==
Hij werd jong wees, nadat zijn vader gefusilleerd was door de Duitse bezetter in augustus 1914. Na enkele jaren gewerkt te hebben als bankbediende en politieagent, werd hij turnleraar. Hij lanceerde zich in het socialistisch onderwijssyndicalisme. Onder de beschuldiging dat hij een agent was van de [[
Vanaf 1940 publiceerde hij zijn eigen clandestiene krant ''Liberté''. Dankzij zijn persactiviteiten, vooral belangrijk na de ''staking der 100.000'' in mei 1941, kon hij vakbonden helpen oprichten die na 1945 werden gegroepeerd tot wat het [[Algemeen Belgisch Vakverbond|FGTB]] werd, en waar hij van 1945 tot 1948 nationaal secretaris was. Hij nam ook contact met ''Wallonie Libre'' om de weerstand te verenigen.
Regel 11 ⟶ 12:
Hij nam deel aan de Waalse Nationale Congressen. Hij verzette zich echter in 1949 tegen een koppeling van Waals en Europees federalisme, wegens zijn onvoorwaardelijk pro-sovjetisme. In 1953 namen alle communisten in blok ontslag uit het Waals Nationaal Congres en ermee gelieerde verenigingen.
Na de [[algemene staking]] van 1960-1961 wordt hij lid van het [[Mouvement populaire wallon]] en vertegenwoordigde de communisten in het ''Uitvoerend College van Wallonië''. Samen met andere communistische volksvertegenwoordigers legde hij in 1964 een wetsvoorstel neer om een onderzoekscommissie in te stellen over kwestie [[Historisch-politieke achtergronden van de Voerstreek|Voeren]]. Hij nam ook actief deel aan het ''[[Waals Petitionnement]]'' en steunde van bij de oprichting de permanente delegatie van Waalse bewegingen, als vertegenwoordiger van de [[Kommunistische Partij van België|Parti communiste belge]].
Dejace bleef een volbloed sovjetaanhanger, hetgene hem zelfs de inval in [[Tsjechoslowakije]] van 1968 deed goedkeuren.
==Literatuur==
* ''Encyclopédie du Mouvement wallon'', tome II.
| |||