Alexander van België: verschil tussen versies

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Geen bewerkingssamenvatting
Geen bewerkingssamenvatting
Regel 3:
De eerste kinderjaren van de prins werden gekenmerkt door de Tweede Wereldoorlog, de gevangenschap van de koninklijke familie in het kasteel van Laken en de gedwongen deportatie naar Duitsland en Oostenrijk, respectievelijk in 1944 en 1945. Tot [[1944]] verkeerde de jonge Alexander met zijn ouders onder door de [[Nazi-Duitsland|Duitsers]] gevorderd huisarrest. Na de [[D-Day|invasie in Normandië]] werden de koning en zijn gezin verplaatst, eerst naar het [[Saksen (provincie)|Saksische]] [[Hirschstein]], daarna naar [[Strobl]] in [[Oostenrijk]]. Na de bevrijding door Amerikaanse soldaten kon het gezin niet onmiddellijk naar België terugkeren vanwege de [[Koningskwestie]]. Koning Leopold vestigde zich in villa Le Reposoir, nabij Prégny in [[Zwitserland]]. Daar ging de prins ook naar school. In [[1950]] deed koning Leopold troonsafstand en werd Boudewijn de vijfde koning der Belgen. Vanaf dan nam prins Alexander met zijn ouders en broers regelmatig deel aan officiële representaties.
 
In 1957 ondergingtonderging de prins in Boston (Verenigde Staten) een heelkundige ingreep aan de aorta. Deze gebeurtenis inspireerde zijn moeder tot de oprichting van de Cardiologische Stichting Prinses Lilian;, stichting die vandaag het statuut heeft van een academische leerstoel.
 
Na 1960 woonden koning Leopold III, prinses Lilian en hun drie kinderen op het koninklijk domein van Argenteuil.
Regel 11:
Later ging hij in het buitenland werken en verscheen nog maar zelden in het openbaar. Familiale gelegenheden, zoals de uitvaart van zijn grootmoeder (koningin Elisabeth), vader (koning Leopold III), broer (koning Boudewijn) of het huwelijk van zijn nicht (prinses Astrid), waren hierop uitzonderingen.
 
In [[1991]] trouwde hij met [[Léa Wolman]]. Zij werd als Léa Inge Dora geboren te Etterbeek op 2 december 1951 als enige kind van Sigismund Wolman en Lisa Bornstein. Haar ouders waren actief in de vastgoedsector. Zij had toen al twee kinderen uit een vorig huwelijk: een dochter, Laetitia Spetschinsky (1976) en een zoon, Renaud Bichara (1983). Bij haar dochter heeft ze een kleinzoon, Charles Albert (2009). HoewelOmdat het vooral vanaf zijn huwelijk niet geheelgeboort duidelijk was ofdat hij niet in deaanmerking [[Lijnkwam vanvoor de Belgischeeventuele troonopvolging|Belgische troonopvolging]] voorkwam, vroeggelet hijop geenhet toestemmingmorganatisch aankarakter koningvan Boudewijnhet omhuwelijk tevan huwen,zijn enouders, maaktehoefde hij dusgeen hoetoestemming danaan ookkoning geenBoudewijn deelte meervragen, uitzoals vananders dezou Belgischenodig troonopvolgingzijn geweest. Het koppel bleef kinderloos.
 
Prins Alexander en Léa ontmoetten elkaar voor het eerst in Knokke, bij de liberale politicus [[Georges Mundeleer]]. Op 14 maart 1991 traden ze in Deben, Suffolk (Verenigd Koninkrijk) in het huwelijk. Het paar koos ervoor het huwelijk niet meteen openbaar te maken. Slechts enkele ingewijden en getrouwen waren op de hoogte. Het huwelijk kreeg later een kerkelijk inzegening in Montana (Zwitserland).
 
Toen zijn zus, prinses Esmeralda, in 1998 haar huwelijk aankondigde met professor Salvador Moncada, werd het nieuws alsnog bekendgemaakt. Tijdens een officiële receptie in het [[kasteel van Corroy-le-Grand]], eigendom van markies de Trazegnies, maakten de gasten kennis met de nieuwe prinses.
 
De echtgenote van prins Alexander draagt de titel 'Prinses van België', maar is gekend onder de naam 'Prinses Alexander van België'. Zij mag zich 'Prinses Léa' noemen. Zij is de laatste prinses die de titel gekregen heeft door het naakte feit van haar huwelijk. Eind 1991 werden de regels met betrekking tot de toepassing van de koninklijke titulatuur in België aangepast, maar als overgangsmaatregel blijven de bestaande titels wel behouden.
Regel 21:
Prinses Léa spreekt naast haar moedertaal, het Duits, ook Nederlands, Frans, Engels en Spaans.
 
Prins en Prinses Alexander van België woonden in villa Landsrode, tein Sint-Genesius-Rode.
 
Alhoewel er aanvankelijk sprake was van animositeit tussen de kinderen uit het eerste huwelijk van Leopold III en zijn jongste kinderen, was Alexander later vaak van de partij bij officiële gelegenheden.