Veenmos: verschil tussen versies
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
kGeen bewerkingssamenvatting |
Meisje van Yde |
||
Regel 21:
Bij het grote publiek is veenmos bekend om het gebruik in decoratieve bloemstukjes, maar het wordt vanwege de sterk wateropnemende eigenschappen ook gebruikt om de structuur van de bodem te verbeteren en als [[substraat]] voor huisdieren die in vochtige omstandigheden moeten worden gehouden, zoals [[amfibieën]]. In sommige streken wordt veenmos gebruikt als isolatiemateriaal, bijvoorbeeld om kieren in blokhutten te dichten.
Sommige veenmossoorten kunnen twintig keer hun drooggewicht aan water opnemen in de cellen, waardoor het erg geschikt is als structuurverbeteraar in grond, bijvoorbeeld [[Zand|zandgrond]] en [[Klei|kleigrond]]. Veenmos kan de bodem verzuren door mineralen als [[calcium]] en [[magnesium]] op te nemen en [[Waterstof (element)|waterstofionen]] af te geven. Deze eigenschap heeft er onder anaerobe omstandigheden toe bijgedragen dat de zogenaamde [[veenlijk]]en (overblijfselen van prehistorische menselijke lichamen) zo goed bewaard zijn gebleven. Een goed voorbeeld daarvan is het [[meisje van Yde]].
==Taxonomie==
Het geslacht telt naargelang van de bron 150 tot 350 [[soort]]en. De [[typesoort]] is ''Sphagnum palustre'' ([[gewoon veenmos]]).
De volgende soorten worden meer in detail besproken:
*''[[Sphagnum magellanicum]]'' <small>Brid. (1798)</small> ([[hoogveen-veenmos]])
*''[[Sphagnum palustre]]'' <small>L. (1753)</small> ([[gewoon veenmos]])
| |||