Autonoom zenuwstelsel: verschil tussen versies

Het autonome zenuwstelsel wordt onderverdeeld in het [[orthosympathisch zenuwstelsel|orthosympathische]], het [[parasympathisch zenuwstelsel|parasympathische]] en het [[enterisch zenuwstelsel|enterische zenuwstelsel]]. De meeste organen worden zowel door de orthosympathicus als parasympathicus geinnerveerd. Het orthosympathische zenuwstelsel bevordert een toestand van het lichaam waarin activiteiten zoals lichamelijke inspanning mogelijk zijn. Het heeft vergeleken met het parasympatische zenuwstelsel een meer diffuse werking. Het parasympathische zenuwstelsel zorgt voor een toestand van rust in het [[lichaam (biologie)|lichaam]], waarbij omstandigheden gecreëerd worden die opbouw van [[weefsel (biologie)|weefsel]] en herstelmechanismen van het lichaam bevorderen. De gezamenlijke werking op de eindorganen kan tegenwerkend zijn ([[Agonistische en antagonistische spieren|antagonistisch]], zoals bij het [[hart]]) of bijna gelijkwerkend (zoals bij de [[speekselklier]]en). Het [[Enterisch zenuwstelsel|enterische zenuwstelsel]] regelt de functies van het [[maag-darmstelsel]].