Agvan Dorzjiejev: verschil tussen versies

Agvan Dorzjiev verliet zijn thuis in [[1873]] om te studeren het Gomang College van de monnikuniversiteit [[Drepung]] nabij [[Lhasa]], het grootste klooster in [[Tibet (gebied)|Tibet]].

Voor de dertiende [[dalai lama]], [[Thubten Gyatso]], werd Agvan Dorzjiev een van de leraren, een debateerpartner en spiritueel adviseur. Deze rol behield hij op zijn minst tot aan het eind van de [[1910-1919|jaren '10]].

In 1896 ontving hij van [[tsaar]] [[Nicolaas II van Rusland|Nicolaas II]] een horloge met een [[monogram]] voor de diensten die hij had verleend aan de Russische agenten in Lhasa. Aan het begin van [[1898]] ging Dorzjiev naar [[Sint-Petersburg]] om bijdragen bijeen te verzamelen voor zijn college. Daar knoopte hij vriendschappelijke banden aan met prins [[Esper Oechtomski]] die hem voorstelde aan de tsaar. Via [[Parijs]] en vermoedelijk ook [[Londen]] keerde hij terug naar Lhasa.

In de jaren [[1890-1899|jaren '90]] was Dorzjiev begonnen met het verspreiden van het verhaal dat Rusland het mythische land [[Shambhala]] in het noorden was en dat zijn tsaar degene zou zijn die het boeddhisme zou redden. Hij vertelde dat de Witte Tsaar een [[emanatie (filosofie)|emanatie]] van de [[Tara (boeddhisme)|Witte Tara]] was en schepteschiep de hoop dat hij Tibet en zijn religie zou ondersteunen. De suggestie van de ''Witte Tara'' kwam voort uit een legende die door Russische [[lama (geestelijke)|lama's]] in de [[18e eeuw]] was voortgebracht en die veronderstelde dat [[Catharina II van Rusland|Catharina II]] de incarnatie was van de Witte Tara.

Dorzjiev schepteschiep de suggestie dat Rusland de boeddhistische ideeën leek te omarmenomarmde, met het oog op de recente opmars in [[Mongolië]], en een bruikbare balans bleek te zijn tegenover de Britse intriges. In de lente van [[1900]] keerde Dorzjiev terug naar Rusland met zes vertegenwoordigers van de dalai lama. Ze reisden door [[India]] en ontmoetten de tsaar in het [[Livadiapaleis]] in de [[Krim]]. Bij terugkeer namen ze cadeaus mee voor de dalai lama, waaronder Russische wapens en munitie en een set van Russische mooie bisschoppelijke gewaden.

In [[1903]] raakte [[George Curzon|Lord Curzon]], de onderkoning van India, en [[Francis Younghusband]] er onterecht van overtuigd, dat Rusland en Tibet geheime verdragen hadden ondertekend die de belangen in [[Brits-Indië]] in gevaar brachten. Ze verdachten Dorzjiev ervan dat hij voor de Russische regering werkte, waardoor ze de [[Britse veldtocht in Tibet]] uitvoerden in dat jaar die tot [[1904]] duurde.

Op [[8 januari]] [[1913]] ([[gregoriaanse kalender]]; op 29 december 1912 volgens de [[juliaanse kalender]]) ondertekenden Dorzjiev en twee andere Tibetaanse vertegenwoordigers het [[Verdrag van Urga]] in de [[Mongolië|Mongoolse]] hoofdstad [[Ulaanbaatar]], waarin beide landen elkaars onafhankelijkheid van [[Republiek China (1911-1928)|China]] erkenden. De autoriteit van Dorzjiev om dergelijke verdragen te ondertekenen is niettemin altijd bestreden geweest door sommige autoriteiten.

In [[1909]] kreeg Dorzjiev toestemming van de tsaar om een grote [[boeddhistische tempel]] in Sint-Petersburg te bouwen, waarvan hij hoopte dat deze ooit het verblijf van de eerste boeddhistische heerser van Rusland zou worden. Niettemin voerde de [[Oosters-orthodoxe Kerk]] een sterke campagne in het gehele land tegen de bouw van de tempel, waardoor de bouw sterk vertraagd werd. De eerste dienst werd gehouden op [[21 februari]] [[1913]] en de bouw werd voltooid in [[1915]], toen Tsaar Nicolaas toestemming gaf voor de aankomst van een bezetting van negen lama's: drie uit [[Transbaikal]], vier uit [[Astrachan]] en twee uit [[Kraj Stavropol|Stavropol]]. De inwijding werd gehouden op [[10 augustus]] van dat jaar. Naast deze tempel liet hij meerdere tempels in Rusland bouwen.

In augustus leidde en bestuurde hij een conferentie van Tibetaanse genezers in de Atsagat-tempel in [[Oelan-Oede]]. Hier werden de voorstellen besproken om een centraal instituut op te zetten voor de productie en standaardisatie van Tibetaanse geneeskrachtige kruiden. Het lukte hem gedurende de [[1920-1929|jaren '20]] een bestaan op te bouwen binnen het communistische land.

Tijdens de zuiveringsacties onder het regiem van [[Jozef Stalin]] werd hij echter opnieuw gearresteerd door het [[NKVD|Volkscommissariaat voor Interne Zaken]] (NKVD) op [[13 november]] [[1937]]. Hem werd [[hoogverraad]], voorbereiding van een gewapende opstand en [[spionage]] voor [[Mongolië]] en [[Japan]] ten laste gelegd. Hij overleed enkele maanden later in een politieziekenhuis op 85-jarige leeftijd.

Pas in [[1989]] werd de boeddhistische gemeenschap in Sint-Petersburg officieel erkend. Een jaar later, op [[14 mei]] [[1990]], werd ook hijzelf officieel gerehabiliteerd. In [[2004]] werd in de tempel de 150e geboortedag van Dorzjiev herdacht.