|
==Nieuwe ontwikkelingen==
Een latere ontwikkeling is de gelijktijdig registratie van het [[Elektro-encefalografie|EEG]] en fMRI<ref>Goldman, R,I,, Stern, J.M. Engel,J.J., Cohen, M.S. (August 2000). "Acquiring simultaneous EEG and functional MRI". Clinical Neurophysiology 111 (11): 1974–80. doi:10.1016/S1388-2457(00)00456-9. PMID 11068232.</ref>, waardoor men zowel de elektrische activiteit als de mate van doorbloeding van hersengebieden kan bepalen, tijdens verrichting van een cognitieve taak. Een andere ontwikkeling is de [[RS-fMRI]] (''resting state fMRI'') waarbij fMRI beelden gemeten worden terwijl het brein in rust verkeert. In een toestand van rust vertonen gebieden in de hersenen namelijk coherente spontane neurale activiteit die mogelijk wijst op functionele verbindingen tussen die gebieden. RS-fMRI is dus vooral interessant om de diffuse toestand van het brein te meten als er geen sprake is van taakgerichte activiteit. Uit dergelijk onderzoek is bijvoorbeeld gebleken dat het brein ook in rust veel energie gebruikt. De Amerikaanse hersenonderzoeker [[Marcus Raichle]] sprak in dit verband van een [[default networkdefaultnetwerk]] ('terugvalnetwerk'): een netwerk in de hersenen dat eigenlijk altijd actief is, en mogelijk ook onze [[dagdromen]] en bepaalde aspecten van ons [[zelfbewustzijn]] weerspiegelt.<ref>Debra A. Gusnard & Marcus E. Raichle. Searching for a baseline: Functional imaging and the resting human brain. Nature Reviews Neuroscience 2, 685-694 (October 2001) </ref>.<ref>Raichle, Marcus E.; Snyder, Abraham Z. (2007). "A default mode of brain function: A brief history of an evolving idea". NeuroImage 37 (4): 1083–90. </ref> Mogelijk is dit netwerk ook nodig om de functionele verbindingen in netwerken van de hersenen te onderhouden. RS-fRMI wordt verder toegepast om activiteit van het brein in toestanden van [[stress]], [[piekeren]] en [[depressie (klinisch)|depressie]], of effecten van [[psychofarmaca]] te meten.<ref>http://www.leidenuniv.nl/nieuwsarchief2/1880.html</ref><ref> Buckner, R. L.; Andrews-Hanna, J. R.; Schacter, D. L. (2008). "The Brain's Default Network: Anatomy, Function, and Relevance to Disease". Annals of the New York Academy of Sciences 1124: 1–38.</ref> . Naast het defaultnetwerk zijn inmiddels via analyse van fMRI metingen andere grootschalige netwerken in het brein in kaart gebracht, zoals het [[saliencenetwerk]] ('opvallendheidnetwerk') en een [[computationeel netwerk]] dat vooral betrokken is bij actieve cognitieve processen als [[aandacht]] en [[werkgeheugen]].<ref>Damoiseaux, J.S. et al. (2006) Consistent resting-state networksacross healthy subjects. Proc. Natl. Acad. Sci. U. S. A. 103, 13848–13853</ref><ref>Seeley WW, Menon V, Schatzberg AF, Keller J, Glover GH, Kenna H et al (2007) Dissociable intrinsic connectivity networks for salience processing and executive control. J Neurosci 27(9)</ref> Mogelijk bestaat tussen deze netwerken een vorm van interactie waardoor bijvoorbeeld het saliencenetwerk het defaultnetwerk kan inhiberen als het brein door stimuli van buiten of bepaalde taakverrichting wordt geactiveerd.<ref>V. Menon, L.Q. Uddin. Saliency, switching, attention and control: a network model of insula function. Brain Struct Funct, 214 (2010), pp. 655–667</ref>
== Zie ook ==
|
