Damen Schelde Naval Shipbuilding: verschil tussen versies

Door de [[De Grote Depressie|economische crisis in de jaren 30]] zag De Schelde zich genoodzaakt zich ook op andere markten te richten. Men besloot de failliete boedel van [[Pander]] over te nemen, inclusief ingenieur [[Theo Slot]] (deze vertrok weer in 1940), en men richtte een afdeling vliegtuigbouw op in [[Dordrecht (Nederland)|Dordrecht]]. Men begon men een sportvliegtuig, de '''S.12'''. Deze werd door een constructiefout dermate zwaar dat er van de drie bedoelde passagiers er maar één overbleef. Er werd ook maar één exemplaar gebouwd. Naar aanleiding van het succes van [[Henry Mignet]]s "Pou-du-Ciel", liet de Schelde de "Scheldemusch" ontwerpen. Dit werd een bescheiden succes en was het eerste Nederlandse vliegtuig met een neuswiel. Naar aanleiding daarvan ontwierp Theo Slot de "Scheldemeeuw" een vliegbootje gebaseerd op de Scheldemusch. Dit werd voor De Schelde een testvliegtuig voor de latere licentiebouw van de [[Dornier]] [[Dornier Do 24|Do.24K]]. Uiteindelijk werden bij De Schelde alleen de vleugels, motorgondels en tanks gebouwd. Het geheel werd in elkaar gezet bij Aviolanda. Ook tijdens de Tweede Wereldoorlog moest men onderdelen blijven leveren voor de Do.24K voor de Duitse reddingsdienst (Seenotdienst).