Paton (motorfiets): verschil tussen versies
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
k Terugbrengen bronsjabloonvarianten |
k -Verouderd sjabloon |
||
Regel 1:
[[
'''Paton''' is een historisch [[Italië|Italiaans]] [[motorfiets]]merk.
Paton hield zich uitsluitend bezig met de bouw van [[wegrace]]motoren. Het merk ontstond direct na de [[Tweede Wereldoorlog]] toen Giuseppe Pattoni uit restanten van het leger motorfietsen ging maken, die hij ook meteen opvoerde om er wedstrijden mee te rijden. Daarna ging hij bij [[Mondial]] werken waar hij als monteur onder andere de machines van [[Cecil Sandford]] onder handen nam. Sandford werd er in [[1957]] wereldkampioen mee.
Mondial stopte echter met races en Pattoni kreeg van graaf Giuseppe Bosselli de restanten van de raceafdeling mee. Met zijn jongere broer Giovanni en constructeur [[Lino Tonti]] (bekend van het merk [[Linto]]) ontwikkelde hij in [[1958]] de eerste 125- en 175 cc Paton-modellen. De merknaam is dan ook samengesteld uit de namen '''Pa'''ttoni en '''Ton'''ti. [[Mike Hailwood]] bereed de 125 tijdens de TT van [[1958]] en werd er zevende mee.
In [[1964]] volgde er een 250 cc-model dat was samengesteld uit 125 cc onderdelen en in [[1966]] zelfs een 500 cc tweecilinder, waarvan zelfs een kleine serie productieracers werd gemaakt. Tonti was intussen voor zichzelf begonnen. Met de 500 werden redelijke successen behaald, totdat begin jaren zeventig de [[Japan]]se [[tweetaktmotor|tweetakten]] steeds sterker werden.
In [[1976]] had Pattoni een V-vier tweetakt klaar, die door Virginio Ferrari bereden werd. Eind jaren zeventig verdwenen de Patons van de circuits, maar in de jaren negentig waren ze weer terug.
Regel 16:
* Moto 73
* Motor Magazine
* Roland Brown: Classic Motorcycles, the complete book of motorcycles and their riders, Annes Publishing Ltd 1996, 1999,
* Siegfried Rauch, ''Berühmte Rennmotorräder'', 1997 Motorbuch Verlag, Stuttgart.
}}
| |||