Bezienswaardigheid: verschil tussen versies

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Minsbot (overleg | bijdragen)
k r2.7.2) (Robot: gewijzigd: id:Lokawisata
k Linkfix ivm sjabloonnaamgeving / parameterfix
Regel 1:
[[AfbeeldingBestand:Pantheon Rome voorgevel.jpg|thumb|right|350px|Het Pantheon in Rome, een van de top-tien bezienswaardigheden van deze stad]]
 
Een '''bezienswaardigheid''' is een sociaal geconstrueerd ruimtelijk element dat zich onderscheidt van het alledaagse en vanzelfsprekende. Als sociale constructie is de status van een bezienswaardigheid niet duurzaam, maar afhankelijk van heersende opvattingen in een samenleving.
 
Wat een ruimtelijk element zoals een gebouw, een standbeeld of een landschap tot een bezienswaardigheid maakt, wordt bepaald door de sociale en culturele voorkeuren van de bezoeker. Meer en meer evenwel spelen ook de aanbieders van het toeristisch product een belangrijke rol bij het tot bezienswaardigheid maken van plaatsen en objecten. Met behulp van marketingtechnieken wordt getracht volkeren, plaatsen en objecten als bezienswaardigheid te verkopen. Daarbij is de invloed van de visuele media als fotografie, brochure, film en televisie groot. Kaarten en brochures laten met symbolen zien wat de moeite van het zien (en fotografen of filmen) waard is. Reizen wordt zo tot een zoektocht naar het fotogeniek bezienswaardige.
 
Als algemene voorwaarde voor het ontstaan van een bezienswaardigheid geldt dat het betreffende object of plaats op enige fysieke afstand van de woonplaats van de bezoeker moet liggen. Het moet mogelijk zijn een onderscheid te maken tussen het alledaagse en het buitengewone. Daarnaast bevordert ‘historische afstand’ het ontstaan van bezienswaardigheden.
 
Iedereen beschikt over een mentaal bestand van beelden op grond waarvan bepaald kan worden wat een bezienswaardigheid de moeite waard maakt. Doordat uit de verschillende mentale bestanden informatie bij elkaar gesleept wordt, ontstaan van een plek of bezienswaardigheid nieuwe constructies van beelden met hun symbolische lading.
 
Het onderscheid tussen het alledaagse en het uitzonderlijke kan op verschillende manieren tot stand komen:
Regel 15:
*Door heersende culturele opvattingen worden plaatsen en objecten tot bezienswaardigheid verklaard. Voorbeelden zijn [[Marken (Nederland)|Marken]] als typisch Hollands of [[Lagrasse]] als een typisch Frans dorp. De bepaling in 2007 dat honderd monumenten uit de periode van de wederopbouw [[Rijksmonument]] worden, maakt dat een aantal daarvan als bezienswaardigheid gezien gaat worden. Een natuurgebied wordt meer bezienswaardig door de bepaling dat het een [[Nationaal Park]] is. Het [[Lake District]] in [[Groot-Brittannië]] werd een bezienswaardigheid nadat het imago van wild en woest in de 18e eeuw werd vervangen door een romantisch imago.
 
*Alledaagse objecten worden bijzonder als ze in een bepaalde context worden geplaatst. Gewone gebruiksvoorwerpen uit de jaren 70 van de 20e eeuw worden bezienswaardig als verzameling in een museale expositie.
 
*Bijzondere gebeurtenissen laten een spoor van bezienswaardigheden na. Vaak zijn commerciële motieven een extra stimulans. In dit verband kan worden gedacht aan plaatsen waar historisch gezien bijzondere handelingen plaats vonden: het terrein van een veldslag of de plaats waar een belangrijk persoon werd vermoord.
 
*Gewone aspecten van het maatschappelijk leven worden bezienswaardig voor een bezoeker met een andere sociaal-culturele achtergrond. De toeristenindustrie maakt daarvan gebruik door het presenteren van het ‘authentieke’ dagelijkse leven of gebruiken van de lokale bevolking als bezienswaardigheid.
 
{{Appendix|2=
{{bron|bronvermelding=
* John Urry, The tourist gaze, Leisure and travel in contemporary societies, Sage Publications, London, 1990
* Chris Rojek and John Urry (eds), Touring Cultures. Transformations of travel and theory, Routledge, London, 1997
* [[A.G.J. Dietvorst]], Het toeristisch landschap tussen illusie en werkelijkheid, Afscheidsrede, Wageningen Universiteit, 2001
}}