In de loop van de derde eeuw kwamen '''paastabellen''' (in gebruik, dit waren tabellen waarmee data van Paaszondag kunnen worden gevonden) in gebruik. In het begin van de derde eeuw waren tijdrekenaars van sommige kerken, waaronder de kerk van Rome en die van Alexandrië, hun eigen periodieke rijen data van '''Paasvollemaan''' gaan berekenen, teneinde hun eigen data van [[Paaszondag]] te kunnen bepalen. Door de toenmalige onberekenbaarheid van de [[joodse kalender]] had men zich om die vroege paastabellen te kunnen ontwikkelen genoodzaakt gezien de data van de veertiende dag van [[Nisan]], voorbereidingsdag van [[Pesach]], de eerste dag van het Joodse paasfeest, te vervangen door hetzij (e.g. in het geval van de kerk van Rome) aan de [[juliaanse kalender]] hetzij (e.g. in het geval van de kerk van Alexandrië) aan de [[Egyptische kalender]] aangepaste data van Paasvollemaan. Uiteraard konden (periodieke) rijen data van Paasvollemaan en (onberekenbare) rijen data van de veertiende dag van Nisan, oorspronkelijk zo min mogelijk verschillend, in geen geval geheel met elkaar overeenstemmen, maar uiteindelijk ging, in verband met de bepaling van de [[lentenachtevening]] op 21 maart, zowel de “aanpassing van Nisan” aan de Egyptische kalender (rond het jaar 300) als die aan de juliaanse kalender (rond het jaar 400) gepaard met een relatief aanzienlijke verschuiving in de tijd (van ruwweg twee dagen). Gedurende vier eeuwen konden de toen door de verschillende kerken gehanteerde rijen data van Paasvollemaan grote verschillen vertonen, hetgeen er de voornaamste oorzaak van was dat de paastabellen die toen door de verschillende kerken werden gepropageerd maar al te vaak sterk verschilden en niet tot de zelfde voor de viering van Paaszondag in aanmerking komende data leidden.
