Plastide: verschil tussen versies
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
→Evolutie en plastiden: aanvulling |
→Evolutie en plastiden: kleine aanvulling, opmaak |
||
Regel 30:
De meest eenvoudige [[eukarioten]] hebben geen plastiden, maar wel de andere [[organel]]len, zoals [[celkern]], [[Mitochondrion|mitochondium]], [[Golgi-apparaat]] en [[edoplasmatisch reticulum]]. De plastiden werden verkregen door [[endosymbiose]]. Vanwege het grote effect dat het verwerven van mitochondriën en plastiden heeft gehad op de [[fylogenie]] van het leven wordt de term endosymbiose vaak als een equivalent gebruikt voor de verwerving van deze organellen. Deze theorie wordt de [[endosymbiontentheorie]] genoemd.
Bij ''endosymbiose'' zijn de volgende typen te onderscheiden:
Onder ''primaire endosymbiose'' verstaat men het symbiotisch samengaan van een [[Prokaryoten|prokaryotisch]]e cel met een [[Blauwwieren|cyanobacterie]]. Onder ''secundaire endosymbiose'' verstaat men het symbiotisch samengaan van een eencellig organisme met een eukaryotische cel met een plastide. Bij ''tertiaire endosymbiose'' heeft dit proces zich nog eens herhaald. In enkele gevallen is bij secundaire en tertiaire endosymbiose de oorspronkelijke endosymbiont sterk gereduceerd, in andere gevallen zijn er nog organellen van aanwezig. De kern kan gereduceerd zijn tot een 'nucleomorf' en is soms nog beperkt functioneel.▼
* Onder ''primaire endosymbiose'' verstaat men het symbiotisch samengaan van een [[Prokaryoten|prokaryotisch]]e cel met een [[Blauwwieren|cyanobacterie]].
* Onder ''secundaire endosymbiose'' verstaat men het symbiotisch samengaan van een eencellig organisme met een eukaryotische cel met een plastide.
*Bij ''tertiaire endosymbiose'' heeft dit proces zich nog eens herhaald: een eencellig organisme gaat samen met een eukaryotische cel met een secundaire plastide.
▲
Schema van de evolutie van plastiden door [[endosymbiose]]<ref>{{aut|Keeling P.J.}} (2010) ''The endosymbiotic origin, diversification and fate of plastids.'' Philos. Trans. R. Soc. Lond. B. Biol. Sci. 2010 Mar 12; 365 (1541):729-48</ref>.
| |||