Frederik II van Pruisen: verschil tussen versies
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
k Invulling parameters sjabloon |
k →Kroonprins: sp; Nederlands onderschrift |
||
Regel 18:
== Kroonprins ==
[[Bestand:Kattes Hinrichtung 1730.jpg|thumb|links|260px|Kattes
Frederik was het vierde kind van de soldatenkoning Frederik Willem I en de ontwikkelde [[Sophia Dorothea van Hannover]].<ref> Er zouden nog tien kinderen volgen.</ref> "Fritz" groeide op in het kasteel van [[Königs Wusterhausen]] en wilde als kind niet met tinnen soldaten spelen, maar liever met zijn zuster<!--kreeg op zijn zesde al zijn eigen regiment toegewezen-->. Hij werd geslagen toen hij van een paard afviel, bij koud weer handschoenen droeg en de [[Declinatie (taalkunde)|declinatie]] van "mensa" in het Latijn oefende. Op zijn verjaardag kreeg hij geen [[hobbelpaard]] cadeau, maar een regiment of een kanon. Frederik schreef gedichten, begon in 1728 dwarsfluit te spelen en leerde het door zijn vader verachte Frans. Zo ontwikkelde zich een uiterst gespannen verhouding tussen vader en betweterige zoon. Dit leidde in [[1730]] tot een poging met een [[page]] vanuit [[Steinsfurt]] naar Engeland te vluchten, waar de [[George II van Engeland|broer van zijn moeder]] koning was. Friedrich werd naar [[Kostrzyn nad Odrą|Küstrin]] gevoerd en wekenlang opgesloten. De barbaarse vader wilde zijn zoon op de knieën dwingen en liet de verdeelde jury opnieuw een uitspraak doen, toen Frederiks adjudant, Hans Hermann von Katte, die een ingewijde was in zijn vluchtplannen, werd veroordeeld tot levenslang. De herziene uitspraak leidde tot de executie van de officier, en vanuit het raam van het kasteel in [[Berlin-Köpenick|Köpenick]], waar het proces werd gevoerd, werd Frederik door de bewakers gedwongen naar de terechtstelling te kijken. De kroonprins schijnt te zijn flauwgevallen en bleef het aanschouwen van de executie bespaard. Frederik kreeg vervolgens [[huisarrest]] opgelegd, nadat de Habsburgse keizer en prins [[Eugenius van Savoye]], bij wie hij waarschijnlijk in de leer was, zich met de zaak hadden bemoeid. Frederik wist de aandacht op zichzelf te vestigen en half Europa was begaan met zijn lot. Enkele weken later besloot hij zijn vader te gehoorzamen en zijn laarzen te kussen.
Frederik kreeg de beschikking over een regiment in [[Neuruppin]]. In 1732 stemde hij toe in een huwelijk, maar was niet overtuigd of hij wel met haar gesprekken op niveau zou kunnen voeren. <!--Zijn lievelingszuster [[Wilhelmina van Pruisen (1709-1758)|Wilhelmina]] moest de toekomstige bruid inwijden in de zeden aan het hof. Dat kan bijna niet want zij was in 1731 al vertrokken naar Bayreuth--> Het echpaar trouwde in 1733 en in 1736 nam het paar zijn intrek in Slot [[Rheinsberg]]. Frederik had het laten verbouwen door Johann Gottfried Kemmeter en [[Georg Wenzeslaus von Knobelsdorff]] met twee vrij hoge torens, zodat hij naar verluidt tijdig zijn vader kon zien aankomen. Er werd theater opgevoerd en muziek gemaakt en Frederik schreef zijn eerste symfonie en een lang tractaat, de ''Anti[[macchiavelli]]'', zijn politieke testament. Frederik verkeerde graag in het gezelschap van wandelende encyclopedieën, en hij nodigde [[Francesco Algarotti]] al na acht dagen uit om te blijven. Het waren de gelukkigste dagen uit zijn leven. Na zijn troonsbestijging in juli in [[Köningsberg]] heeft hij dit kasteel niet meer bewoond en ook niet meer met zijn vrouw samengewoond, die hij na drie jaar gedwongen huwelijk niet meer kon luchten of zien. Het kasteel schonk hij in 1744 aan zijn broer, prins [[Frederik Hendrik Lodewijk van Pruisen|Hendrik]].
| |||