Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
k Linkfix ivm sjabloonnaamgeving / parameterfix
Mascha Lukowa (overleg | bijdragen)
Geen bewerkingssamenvatting
Regel 53:
Het nam ook leenwoorden over uit Indische talen.
 
Het Engels vindt zijn oorsprong in de [[Germaanse]] talen die in [[Groot-Brittannië]] gesproken werden, in het bijzonder de taal van de [[Angelen]], de [[Saksen (volk)|Saksen]] en de [[Juten]]<ref>Robert McCrum, William Cran, Robert MacNeil: ''The Story of English'' hoofdstuk 2 'The Mother Tongue': ''"In the simplest terms, the language was brought to Britain by Germanic tribes, the Angles, the Saxons, and Jutes"''</ref>. Het is sterk beïnvloed door het [[Oudnoords]] (dankzij de vele [[Vikingen]] die er zich vestigden tussen 800-1000) en vooral het [[Frans]] (na de verovering door de [[Normandië]]rs in 1066). De [[grammatica]]le structuur van het Engels is dus nog steeds overwegend Germaans op enkele aan de Romaanse talen ontleende zinsconstructies na, maar van de totale Engelse [[woordenschat]] is veel (ca. 60%) ontleend aan het Frans en [[Latijn]]. Men noemt het Engels daarom soms ook wel een brugtaal tussen de wereld van de Germaanse en die van de [[Romaanse talen]].
 
Het Engels wordt doorgaans als volgt geperiodiseerd: