Pianoconcert nr. 5 (Beethoven): verschil tussen versies

Het vijfde pianoconcert begint vernieuwend voor de tijd waarin het werd geschreven, waarbij de piano vrijwel onmiddelijkonmiddellijk meedoet. Tovey, een bekend analyticus van Beehovens muziek, noemde dit een "rapsodische uitbarsting”. Na deze eerste uitbarsting duurt het 4 minuten waarin de piano zwijgt, en in deze tijd ontwikkelen zich in het orkest de belangrijkste thematische ideeën voor het verdere verloop. Het eerste deel volgt in grote lijnen de [[sonatevorm]] maar is wel zeer uitgebreid qua vorm. De pianopartij is virtuoos, en de muziek klinkt uitgelaten en voornaam, waarbij grote contrasten tussen luide en dromerige intiemere passages optreden.