'''Traditie''' binnen het christendom is de overlevering datdie als bron staat voor het verstaan van de openbaring van de waarheid door [[God (monotheïsme)|God]] aan de mensen. Deze geloofsleer - datdie bestaat binnen de [[Rooms-katholieke Kerk]] en de [[Oosters christendom|Oosters- en oriëntaals-orthodoxe Kerken]] - kent twee bronnen: de [[Bijbel (christendom)|Bijbel]], ofwel het ''geschreven'' Woord van God, en de '''apostolische traditie''', gewaarborgd door de [[apostolische successie]], ofwel het ''gesproken'' Woord van God. Onder dit laatste worden goddelijke openbaringen verstaan die door [[Jezus (traditioneel-christelijk)|Christus]] of de [[Heilige Geest]] werden medegedeeld aan de eerste [[apostel (christelijk)|apostel]]en, maar niet systematisch werden opgeschreven. Zij werden echter sedertdien aan elke generatie van opvolgers van de eerste apostelen doorgegeven en geleerd, zonder onderbreking in de doorgave van deze lering in tijd of ruimte.
Het beroep op de traditie zorgt er tevens voor, dat de [[interpretatie]] van het geloof zich niet beperkt tot de levende generatie. Traditie waarborgt met name dat de zienswijze van voorbije generaties op het hedendaagse handelen van de Kerk wordt betrokken. Op die wijze wordt aan de Kerk als eeuwige gemeenschap - van verleden, heden en toekomst - vorm gegeven.
