Incarnatie: verschil tussen versies
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Geen bewerkingssamenvatting |
|||
Regel 17:
De incarnatietheologie was in de Oosterse kerk een belangrijke factor in de [[iconoclasme|iconenstrijd]]. Als God immers menselijke gestalte was geworden, had hij daarmee een beeld van zichzelf aan de wereld gegeven. Dat betekende ook dat mensen beelden van hem mochten maken; Hij had zelf materie aangenomen, dus met afbeeldingen van materie zou je Hem niet ontheiligen.
De [[Poolse Broeders]] van de 17e eeuw, zij de incarnatie van het woord als de incarnatie van het plan van God uitgelegd, een afstammeling van Abraham, en niet als de incarnatie van een persoon, hij, die bestond in de hemel, voor zijn geboorte.<ref>Martin Mulsow, Jan Rohls ''Socinianism and Arminianism'' p.56</ref>
==Overige religies==
Regel 24 ⟶ 26:
Voor de Agheïtische vorm van incarnatie, wordt er gebruikgemaakt van spreuken die de reïncarnatie in gang zouden zetten. Hierbij spreekt men ook wel van degeneratieve incarnatie.
<references/>
[[Categorie:christendom]]
[[Categorie:hindoeïsme]]
| |||