Algol (programmeertaal): verschil tussen versies

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
k Edsger Dijkstra
→‎Geschiedenis: beetje dubbelop
Regel 8:
Ironisch genoeg was de taaldefinitie zo ontzettend uitgebreid, dat nooit iemand het voor elkaar heeft gekregen een compiler voor de complete taal te maken. Toch waren de gedeeltelijke implementaties, die gebruikmaken van een interpreter, in de jaren tachtig populair en wordt de taal nog steeds wel gebruikt voor pseudocode.
 
Er zijn drie versies van de taaldefinitie van Algol, verschenengenoemd naar het jaartal waarin ze ontworpen zijn:
* [[Algol-58]]
* [[Algol-60]]
* [[Algol-68]]
 
Deze programmeertaalAlgol-58 was meer een verzameling van goede ideeën, maar was nooit bedoeld als volledig afgemaakt product. Toch zou deze taal de basis worden voor veel andere talen.
Algol-58 was de eerste, deze werd dan ook in [[1958]] ontworpen.
Deze programmeertaal was meer een verzameling van goede ideeën, maar was nooit bedoeld als volledig afgemaakt product. Toch zou deze taal de basis worden voor veel andere talen.
 
In [[1960]] kwam Algol-60 uit,was alshet resultaat van werk van [[John Backus]], [[Peter Naur]] en [[Edsger Dijkstra|Edsger W. Dijkstra]]. De Amerikaanse beroepsvereniging [[ACM]] besloot dat deze taal de standaardtaal zou worden voor het weergeven van algoritmes in haar blad ''Communications of the ACM''.
 
De namen van Backus en Naur zijn tot heden verbonden aan de wijze waarop de syntaxis gedefinieerd wordt. Zie [[Backus-Naur-formalisme]].