Nederbiet: verschil tussen versies
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
k Linkfix ivm sjabloonnaamgeving / parameterfix, met AWB |
Geen bewerkingssamenvatting |
||
Regel 2:
Nederbiet werd aanvankelijk beïnvloed door de muziek van [[The Beatles]] en de [[Merseybeat]], die eind 1963 de hitlijsten begint te domineren. Het duurde even voordat de vaderlandse muziekgroepjes de omschakeling van [[rock-'n-roll]] en instrumentale gitaarmuziek naar het voorbeeld van [[The Shadows]] en [[The Ventures]] naar beatmuziek maken. Een uitzondering vormden [[Johnny Kendall & the Heralds]], die al in september 1964 een versie van de [[blues]]klassieker ''St. James Infirmary'' uitbrengen naar het voorbeeld van ''House of the rising sun'' van [[The Animals]]. [[Indo Rock]] groepen misten de boot bij de opkomst van de Nederbiet, deels omdat ze vooral in [[Duitsland]] als live acts actief waren, deels omdat ze m.n. covers bleven spelen uit een eerder muziektijdperk.
De eerste echte Nederbiet [[single (muziek)|single]] was ''It's gone'' van [[The Motions]], die in december 1964
[[1965]] en [[1966]]
Nederbiet werd m.n. in het Engels gezongen. Er zijn wel pogingen om beatmuziek met Nederlandse teksten te maken, maar dit zijn uitzonderingen: [[ZZ & de Maskers]] met ''Ik heb genoeg van jou'', [[Het (Nederlandse popgroep)|Het]] met ''Ik heb geen zin om op te staan'' & ''Kejje nagaan'' en ''Beestjes'' van Ronnie & de Ronnies (dat al nauwelijk beatmuziek te noemen is). Na het vertrek van zanger Bob "ZZ" Bouber gingen ook De Maskers op de Engelse taal over met hits als ''Brandnew Cadillac'' en ''Three's a crowd''.
Waar de Merseybeat in 1965 al op zijn retour was bleven The Beatles van grote invloed op de Nederbiet. Daarnaast was de invloed van groepen als [[The Rolling Stones]], [[The Yardbirds]], [[The Kinks]] en [[The Who]] erg groot, maar waren er ook groepen die meer invloed op de Nederbiet hadden dan op groepen uit andere landen, m.n. [[The Pretty Things]] (voorbeeld voor
Vanaf [[1967]]
Hoewel de kwaliteit naarmate de jaren 60 verstreken steeds hoger werd kenmerkte Nederbiet zich aanvankelijk door een vaak slechte uitspraak van de Engelse taal, rommelige begeleiding en teksten vol met [[steenkolenengels]]. Zo wordt in ''The life I live'' van de
Ondanks deze tekortkomingen kreeg de Nederbiet van de jaren 60 in de [[jaren 70]] en [[jaren 80|80]] internationaal aanzien door de tomeloze energie van de opnames en de originaliteit waarmee allerlei invloeden zijn verwerkt. Zelfs obscure singles van groepen als St.John & the Crew en The Mods verschenen op Amerikaanse [[bootleg]]s. Van grote invloed was daarbij, dat de Nederbiet-groepen in de jaren 60 vaak achter de muziektrends aanliepen, maar dat dit naarmate de tijd vorderde geen rol meer speelde.
Regel 19:
==Invloeden==
* ''Wasted Words'' van [[The Motions]]
* De vierde single van de [[Sandy Coast]], ''We'll meet again'' is een kopie van de versie van [[The Byrds]] op de [[lp]] ''Mr.Tambourine Man''. De volgende single van deze groep
* De eerste single van de [[Bintangs]] (1966) bevat twee nummers van [[Bo Diddley]] die ook op het repertoire van [[The Yardbirds]] (en vele andere Britse R&B groepen) stonden: ''You can't judge a book by the cover'' b/w ''I'm a man''.
* De hit ''Don't you leave'' van [[Tee Set]] wordt toegeschreven aan manager Theo Cuppens, maar was duidelijk gebaseerd op ''Don't you leave me here'' van Merline Johnson (the Yas Yas Girl) uit 1938 (en dus waren de rechten in 1966 nog niet verlopen). Cuppens verweerde zich destijds in het weekblad Kink met de mededeling dat het nummer "public domain" was. Hij schijnt zijn "compositie" echter gebaseerd te hebben op de versie van de Amerikaan Dave Van Ronk die stond op de verzamel LP ''The Blues Project'' (in de VS uitgekomen in 1964 op Elektra EKL-264) onder de titel ''Don't Leave Me Here''.
| |||