Miguel Ángel Asturias: verschil tussen versies

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Xqbot (overleg | bijdragen)
k robot Anders: ca:Miguel Ángel Asturias Rosales; cosmetische veranderingen
Rosshalde (overleg | bijdragen)
Geen bewerkingssamenvatting
Regel 3:
 
Miguel Asturias begon in 1917 met het studeren van [[geneeskunde|medicijnen]], maar stapte over naar [[rechtsgeleerdheid|rechten]] in 1918. Hij studeerde op de Universidad de San Carlos de Guatemala. In die tijd deed (1920) hij ook mee aan de opstand tegen de toenmalige dictator [[Manuel Estrada Cabrera]]. Hij richtte met zijn medestudenten de Associación de Estudiantes Unionistas op. Namens de studenten reisde hij in 1921 af naar Mexico om de onafhankelijkheid van het buurland te vieren. Hier ontmoette hij Valle-Inclan, wat van grote betekenis zou blijken te zijn voor zijn ontwikkeling als schrijver.
Samen met een groep andere studenten richtte Asturias de Universidad Popular op, een universiteit voor degenen die niet het geld hadden om op de officiële universiteit te kunnen studeren. In 1923 studeerde hij af, zijn scriptie ging over “het maatschappelijke probleem van de indiaan”. Asturias ging daarna naar [[Europa (continent)|Europa]], nastudeerde eerst een paar maanden in Londen dooren naar Parijs, ommaakte zijn studies af tein makenParijs op de [[Sorbonne]]. Daar volgde hij onder meer lessen in de [[Maya (volk)|Maya]]-godsdiensten van Professor Georges Raynaud.
 
In de zes jaar die hij in Parijs doorbracht, werd hij sterk beïnvloed door de gemeenschap van artiesten en schrijvers rond [[Montparnasse]], en begon hij poëzie en proza te schrijven. Andere Zuid-Amerikaanse schrijvers waarmee hij veel contact had in die tijd waren de [[Cuba (land)|Cubaan]] [[Alejo Carpentier]] en de [[Venezuela|Venezolaan]] [[Arturo Uslar Pietri]].
 
In 1928 keerde Asturias voor korte tijd terug naar Guatemala om colleges te geven aan de Universidad Popular, deze colleges zijn gebundeld in zijn eerste boek, ''Arquitectura de la vida nueva''. Terug in Europa maakte Asturias zijn ''Leyendas de Guatemala'' af. Het boek is één van de eerste boeken waarin het [[Magisch Realisme]], dat later haast synoniem werd voor de Zuid-Amerikaanse literatuur, duidelijk naar voren komt. Het boek kreeg vertaald in het Franskree de ''Silla Monsegur'' prijs, de prijs voor het bestebest vertaalde Spaans-Amerikaanse boek dat jaar gepubliceerd in Frankrijk.
Vanaf 1929 reisde Asturias door Europa en het nabije oosten.
 
In 1933 keerde Asturias terug naar Guatemala. Het boek ''El señor Presidente'', dat hij dan al geschreven heeft kon hij niet publiceren vanwege het feit dat Guatemala op dat moment geregeerd werd door de dictator [[Jorge Ubico]].Deze roman is gebaseerd op de bloedige overheersing van deze president. Het is in feite een aanklacht tegen elke vorm van dictatuur die steunt op terreur en verraad en opoffering van menselijke waarden. Asturias werkte als journalist en als hoogleraar literatuurwetenschap. In 1939 trouwde Asturiashij met de Argentijnse Clemencia Amado en werd hun zoon Rodrigo geboren, in 1941 werd een tweede zoon geboren, Miguel Ángel, en in 1947 zouwerd hetde stelscheiding scheidenuitgesproken.
 
Na het aftreden van Ubico in 1944 kwam eerst een militaire junta aan de macht en na een revolutie een paar maanden later werd [[Juan José Arévalo]] de nieuwe president. Deze benoemde Asturias tot cultureel attaché aan de Guatemalteekse ambassade in [[Mexico (land)|Mexico]]. In MexicoHier werd in 1946 de eerste versie van ''El señor Presidente'' gepubliceerd het boek, dat zijn faam als schrijver in Zuid-Amerika zou vestigen. Asturias raakte er ook bevriend met [[Pablo Neruda]]. In 1947 werd Asturiashij cultureel Attachéattaché in [[Buenos Aires (stad)|Buenos Aires]] ([[Argentinië]]). Later krijgtkreeg hij zelfs een adviserendadviserende ministerspost in Argentinië.
'<br />1949 was geheel gewijd aan het schrijven van ''Hombres de maíz'' (Nederlandse vertaling: De doem van de maïs), het boek dat over het algemeen als zijn meesterwerk beschouwd wordt. In het boek komen indiaanse stammen in opstand tegen het leger en de maïsplanters. Het boek is geschreven vanuit het magische beeld van de indianen op de wereld, en is daardoor niet eenvoudig te lezen. Eind van het verhaal is dat de leider van de revolutie, Gaspar, een legende wordt en dat de boeren hun land en hun magie verliezen.
In 1950 keerde Asturias voor korte tijd terug naar Buenos Aires, waar hij trouwt met Blanca Mora y Araujo.
 
In 1954 viel de regering van [[Jacobo Arbenz]]. Asturias was op dat moment in Guatemala, maar keertkeerde terug naar zijn diplomatieke post in San Salvador. Hij zegde zijn aanstelling op en ging via Chili (Neruda) naar Argentinië, waar hij in ballingschap bleef tot 1963. Vervolgens gaatmaakte hij met name op reisreizen door Europa. Hij werd door vele universiteiten gevraagd voor gastcolleges, en werktwerkte mee aan meerdereverschillende congressen. In 1966 vestigtvestigde hij zich weer in Parijs. De in 1966 nieuw gekozen president van Guatemala, [[Julio César Méndez Montenegro]], benoemde hem tot ambassadeur van Guatemala in Frankrijk. In dat jaar ontving Asturias de Lenin Vredesprijs.
 
In 1967 ontvangtontving Asturias de [[Nobelprijs voor de Literatuur]] met als motivatie dat hij een levendigelevendig literaireliterair oeuvre geschapen had dat diepgeworteld is in de Guatemalteekse indiaanse tradities. Nog vele huldigingen zouden volgen, onder meer zijn benoeming tot “hijo ungénito de Técan Uman” door de Guatemalteekse indiaanse gemeenschappen.
<br />In 1970 trad Asturias op als hoofd van de jury van het [[filmfestival van Cannes]]. In 1970 trad Montenegro af als president en zegde Asturias zijn ambassadeursfunctie op.
 
De laatste jaren van zijn leven sleet Asturiashij in Madrid. Hier overleed hij in 1974 in bijzijn van zijn vrouw Blanca en zijn zoon Miguel. Asturias ligt begraven op [[Cimetière du Père-Lachaise|Père-Lachaise]] in [[Parijs]].
 
== Boeken ==
Van de boeken van Asturias zijn er slechts enkele in het Nederlands vertaald. De meeste hiervan worden niet meer gedrukt en zijn nietalleen meernog nieuwantiquarisch te verkrijgen.
* ''Arquitectura de la vida nueva'' (1928)
* ''Leyendas de Guatemala'' (1930) (nl: Leyendas de Guatemala / Legendes uit Guatemala)
Regel 45:
* ''Sociología guatemalteco'' (1977)
* ''Tres de cuatro soles'' (1977)
 
 
== Over Asturias ==
 
* Lorenz, G.W., ''Miguel Asturias: Porträt und Poesie'', Berlijn, (1968)
* Vervondel, F.,''Miguel Angel Asturias'', Hasselt:Heideland (1965)
 
 
{{DEFAULTSORT:Asturias, Miguel Angel}}