Russisch futurisme: verschil tussen versies

Het '''Russisch futurisme''' is een variant van het in [[Italië]] ontstane [[futurisme]], welke van [[1911]] tot midden jaren twintig een bloeiperiode beleefde in Rusland, met name op het terrein van de literatuur (poëzie). Het [[Russisch futurisme]] ontstond in het begin van de twintigste eeuw (gelijktijdig met het [[acmeïsme]]) als een reactie op de toen in de Russische literatuur dominante stroming van het [[symbolisme]].

Als de vader van het Russisch futurisme wordt de dichter [[Igor Severjanin]] gezien. Severjanin gebruikte in [[1911]] voor het eerst de term ´ego futurisme´ en presenteerde zijn programma `''Academie voor de ego-poëzie''´ ([[1911]]). Als basis noemde hij: intuïtie en egoïsme.

[[Bestand:Futurist Mayakovsky.jpg|thumb|left|170px|[[Vladimir Majakovski|Majakovski]] tijdens een futuristische tournee, [[1913]]-[[1914]]]]

Alhoewel [[Filippo Marinetti]]’s futuristische geschriften door [[Vadim Sjersjenevitsj| Sjersjenevitsj]] al vroeg in het Russisch waren vertaald, was diens invloed op het Russisch futurisme beperkt. Marinetti wilde een poëzie van snelheid, de Russische futuristen besteedden vooral veel aandacht aan de taal. Zij wilden haar losrukken uit het keurslijf van grammaticale regels en verrijken door nieuwe taalcreaties, wat leidde tot formalistische experimenten. Ze hadden grote belangstelling voor de taal van de grootstad, maar koesterden niet de verering van de technische vooruitgang, zoals Marinetti.

In de anarchistische opstandigheid van de Russische futuristen tegen de kamerpoëzie en het [[symbolisme]] stak een duidelijk element van sociaal protest tegen de moderne realiteit. Provoceren was een veelgezocht middel, onder andere tijdens opzichtige literaire manifestaties waarop de futuristen met vaak veel uiterlijk vertoon hun gedichten declameerden.

De nadruk van het Russisch futurisme op de poëzie laat onverlet dat het futurisme in Rusland ook aanzienlijke invloed heeft gehad op de schilderkunst. Niet alleen zagen veel futuristische schrijvers zich alles totaalkunstenaars (Majakovski en vooral waren bijvoorbeeld ook vooraanstaande beeldend kunstenaars), maar de stroming bracht ook diverse vooraanstaande kunstschilders voort, zoals [[Pavel Filonov]], [[Natalja Gontsjarova]] en -in een bepaalde periode- [[El Lissitzky]], [[Mikhail Larionov]] en [[Kazimir Malevitsj]] (tussen 1912 en 1915 maakte de laatste veel zogenaamde futuristisch combinaties, waarin hij op basis van kegel- en cylindervormige figuren combineerde met een lyrisch kleurenbeeld). Veel van hun werken worden getypeerd door de dynamiek, snelheid en rusteloosheid van de moderne grootstad. Bovenal echter ademt uit werken een grote moderniteit.

[[CategoryCategorie:Russische literatuur]]