Zohar: verschil tussen versies
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
k robot Erbij: az:Zoqar |
Linkfix ivm sjabloonnaamgeving met AWB |
||
Regel 2:
== Oorsprong ==
De Zohar is niet een enkel boek, maar een verzameling boeken. Deze boeken bevatten interpretaties van de [[Tenach]], en materiaal van theosofische theologie, mystieke kosmogonie en psychologie en wat sommigen antropologie zouden noemen. Volgens [[Gershom Scholem]] was het meeste van de Zohar geschreven in een verheven stijl van Aramees die in [[Palestina]] werd gesproken tijdens de tweede eeuw (westerse jaartelling). De Zohar verscheen voor het eerst in [[Spanje]] in de dertiende eeuw, en werd uitgegeven door een joodse schrijver genaamd [[Moses ben Shem-Tov de Leon]]. Hij schreef dit werk toe aan een [[rabbijn]] uit de tweede eeuw, [[Shimon bar Yochai]]. Volgens joodse geschiedschrijving verschool de rabbi zich 13 jaren lang, gedurende Romeinse vervolging, en bestudeerde hij de Thora met zijn zoon [[Eliezer]].
Het feit dat de Zohar door een enkele persoon, Moses de Leon, is gevonden en dat het werk verwijst naar historische gebeurtenissen uit de post-talmoedische periode, zorgde ervoor dat de authenticiteit van het werk vanaf het begin werd betwijfeld. Er wordt een verhaal verteld over hoe na de dood van Moses de Leon, een rijke man uit Ávila genaamd Joseph, de weduwe een grote som geld aanbood voor het origineel waarvan haar man een kopie had gemaakt, en dat zij daarop zou hebben bekend dat haar man zelf het werk had geschreven. Zij zou hem diverse malen hebben gevraagd waarom hij het werk aan iemand anders toeschreef, waarop hij altijd zou hebben geantwoord dat leerstellingen die uit de mond komen van de wonderwerker Shimon bar Yochai een winstgevende bron zouden zijn. Hoe ongeloofwaardig dit verhaal ook mag klinken, het toont in ieder geval aan dat sommigen korte tijd na het verschijnen van het werk geloofden dat het volledig door Moses de Leon was geschreven.
Regel 9:
Na verloop van tijd echter, werden de beweringen van Moses ben Shem-Tov steeds algemener geaccepteerd binnen de joodse gemeenschap. De Zohar werd beschouwd als een authentiek boek uit de mystiek uit de tweede eeuw n. Chr. die vanaf die tijd werd overgeleverd.
De Zohar werd geciteerd door Todros Abulafia, Menachem Recanati, en zelfs door Isaac van Akko, aan wiens naam het verhaal van de opbiechting van de weduwe van Moses de Leon is gerelateerd. Het is duidelijk dat Isaac geen acht sloeg op de zogenaamde opbiechting van de vrouw, en dat hij meer waarde toekende aan het getuigenis van Joseph ben Todros en van Jacob, een leerling van Moses de Leon, die hem beiden onder ede verzekerden dat het werk niet door Moses was geschreven.
== Verwerping van de authenticiteit ==
Regel 23:
== Appendices en toevoegingen ==
De Zohar wordt niet als compleet beschouwd zonder bepaalde appendices, die vaak aan dezelfde auteur worden toegeschreven, of aan enkele van zijn directe discipelen. Deze toegevoegde delen worden bijna altijd gedrukt als onderdeel van de tekst met afzonderlijke titels, of in afzonderlijke kolommen. Het zijn de volgende:
* "Sifra di-Ẓeni'uta," bestaande uit vijf hoofdstukken waarin voornamelijk kwesties aangaande de schepping worden behandeld, zoals de overgang van het oneindige naar het eindige, die van absolute eenheid naar diversiteit, die van pure intelligentie naar materie, enzovoorts.
* "Idra Rabbah," waarin de leerstellingen van het vorige deel worden uitgewerkt en uitgebreid; en "Idra Zuta," waarin een samenvatting van de voorgaande secties wordt gegeven.
Regel 37:
* "Tosefta" and "Matnitin," waarin de dogmatiek van de Sefirot, de emanatie van het allereerste licht, enzovoorts, wordt geschetst.
{{Navigatie
[[Categorie:
[[az:Zoqar]]
|