Nikolaj Rubinstein: verschil tussen versies

[[AfbeeldingBestand:Nikolai_Rubinstein.jpg|thumb|left|Nikolai Rubinstein]]

[[ImageBestand:Nrubinsteingrave.jpg|200px|thumb|graf van Nikolaj Rubinstein]]

'''Nikolaj Grigorjevitsj Rubinstein''' ([[Russisch]]: Николай Григорьевич Рубинштейн, ''Nikolaj Grigor'evič Rubinštejn'') ([[Moskou]], [[2 juni]] [[1835]] – [[Parijs]], [[23 maart]] [[1881]]) was een [[Russisch]] [[pianist]] en [[componist]]. Hij was de jongere broer van [[Anton Rubinstein]] en een intieme vriend van [[Pjotr Iljitsj Tsjaikovski]].

Rubinstein leerde het pianospel eerst van zijn moeder, en later van Alexander Villoing, net zoals zijn broer. In het decennium na [[1840]] werden Nikolaj en Anton naar Berlijn gebracht door hun moeder, om te studeren onder Siegfried Dehn; ze trokken de aandacht van [[Felix Mendelssohn|Mendelssohn]] en [[Giacomo Meyerbeer|Meyerbeer]]. Nikolaj was verantwoordelijk voor de oprichting van het [[conservatorium van Moskou]] op [[1 september]] [[1866]], waarvan hij de eerste directeur was. Hij werd in het algemeen beschouwd als een van de grootste pianisten van zijn tijd, hoewel zijn reputatie overschaduwd werd door die van zijn broer. Niettegenstaande dat gegeven was zijn stijl op de piano zeer verschillend van die van zijn broer. Nikolaj koos voor een terughoudend classicisme dat meer in de lijn lag van [[Clara Schumann]] dan van [[Franz Liszt]].