Roxie Hart (film): verschil tussen versies
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Nieuwe pagina aangemaakt met '{{Infobox film |titel = Roxie Hart |afbeelding = |tagline = |regie = William A. Wellman |producer …' |
kGeen bewerkingssamenvatting |
||
Regel 32:
In het heden kijken de uit [[Chicago]] afkomstige journalisten Homer Howard en Stuart Chapman op de beruchte moordzaak van danseres [[Roxie Hart (personage)|Roxie Hart]] uit [[1927]]. Dan wordt het levenloze lichaam van theateragent Fred Casely aangetroffen in het appartement van Roxie en haar echtgenoot Amos Hart. Nieuwsverslaggever Jake Callahan en Casely's collega E. Clay Benham overtuigen Roxie ervan de schuld op zich te nemen. Ze verzekeren haar ervan dat iemand zo mooi als zij niet schuldig bevonden zal worden en dat de publiciteit van invloed kan zijn op haar carrière.
Hoewel Roxie weet dat Amos de schuldige is, geeft ze hem toestemming de politie te vertellen dat het Roxie is die Casely heeft vermoord. In de gevangenis krijgt ze regelmatig bezoek van de pers, onder wie ook de dan nog beginnende journalist Homer. Hij is dol op Roxie, die de journalisten vermaakt met haar dans ''The Black Hula''. Met hulp van haar man krijgt ze hulp van advocaat Billy Flynn. Flynn realiseert zich dat ze het beste kan winnen door iedereen te vertellen dat ze zichzelf verdedigde toen Casely om het leven kwam en eigenlijk een onschuldige vrouw is.
Homer begint een onderzoek en krijgt van conciërge Michael Finnegan te horen dat Amos Hart de schuldige is. Een maand gaat voorbij. Roxie raakt steeds meer in de vergetelheid. Het publiek toont enkel nog interesse in de nieuwste crimineel, 'Two-Gun' Gertie Baxter. In een poging de sympathie van de burgers te winnen, doet ze alsof ze zwanger is. Flynn ziet al de aandacht als een ideale gelegenheid om de rechtszaak zo snel mogelijk te houden. Hij overtuigt Amos van Roxie te scheiden. Dit betreurt ze niet, omdat ze nooit van hem heeft gehouden.
Tijdens de rechtszaak begint Roxie voor het eerst nerveus te worden en vraagt ze Flynn om de hulp van Finnegan in te schakelen. Het noodlot slaat toe als blijkt dat Finnegan is overleden en Homers uitspraken over de ware moordenaar niet serieus genomen worden. Toch wordt Roxie uiteindelijk onschuldig bevonden, maar dit heeft ze te danken aan Flynns theatrale handelwijze en haar acteerprestaties. Ze wordt al snel vergeten door het publiek. Zij zijn in de ban van Amos, die is gevlucht
==Rolbezetting==
Regel 77:
Het toneelstuk waar de film op is gebaseerd werd al eerder verfilmd onder de titel ''[[Chicago (1927)|Chicago]]'' (1927). Veel van de originele dialogen werden behouden, maar er werden wel enkele wijzigingen aangebracht. Dat een persoon wegkwam met een moord was in die tijd nog te gewaagd voor [[Hollywood]]. Daarom werd er besloten dat Roxie eigenlijk onschuldig was en haar man de dader was.<ref name="boek">{{en}} ''Ten murderers: women who kill'' door Trina Robbins, Max Allan (FRW) Collins - Pagina 13</ref> Voor een tijd werd de originele titel ''Chicago'' aangehouden, maar dit werd later veranderd naar ''Roxie Hart''.
Aan het begin van [[1941]] plande [[Columbia Pictures]] een verfilming
Hoewel de film tegenwoordig veel lof krijgt, was de pers destijds kritischer. ''The New York Times'' noemde de film 'smakeloos' en betreurde dat Rogers de rol van een 'dom blondje' op zich had genomen. ''Variety'' schreef dat Rogers op sommige momenten overacteerde, maar de rol in het algemeen goed speelde.<ref>{{en}} ''Ginger Rogers: a bio-bibliography'' door Jocelyn Faris - Pagina 111</ref> Het blad gaf vooral lof aan [[Adolphe Menjou]], die naar hun mening de rol 'uitstekend' vertolkt.<ref>{{en}} [http://www.variety.com/review/VE1117794586.html?categoryid=31&cs=1&p=0 Variety]</ref>
| |||