Wet van de uitgesloten derde: verschil tussen versies

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Loveless (overleg | bijdragen)
Madyno (overleg | bijdragen)
Geen bewerkingssamenvatting
Regel 1:
De '''wet van de uitgesloten derde''' of '''van het uitgesloten midden''', ook wel '''''tertium non datur''''' ([[Latijn|Lat.]], "een derde is niet gegeven"), is een [[logica (wetenschap)|logische]] wet die inhoudt dat iedere [[propositie|uitspraak]] dan wel [[waarheid|waar]] is, dan wel onwaar is; deeen andere, derde, mogelijkheid is er niet. De 'uitgesloten derde' is dus iedere andere denkbare [[waarheidswaarde]]. Een logica die voldoet aan de wet heet [[klassieke logica|klassiek]]. Logica's die niet voldoen aan de wet zijn de [[Intuïtionisme#Intuïtionistische formele logica|intuïtionistische]] en de verschillende [[meerwaardige logica]]'s.
 
Het al dan niet volgen van de wet van de uitgesloten derde heeft aanzienlijke implicaties voor de acceptatie van bepaalde bewijzen, met name [[Reductio ad absurdum|bewijzen uit het ongerijmde]].
 
De wet is [[equivalentie|equivalent]] aan de regel van [[dubbele negatie]]-eliminatie in de [[natuurlijke deductie]];. volgensVolgens deze regel kan uit een zinuitspraak van de vorm <math>\lnot\lnot\alpha</math> ('niet niet <math>\alpha</math>') de zinuitspraak <math>\alpha</math> worden afgeleid.
 
Wanneer de wet verkeerd toegepast wordt, kan dit leiden tot de [[drogreden]] van het [[vals dilemma|valse dilemma]].
 
[[Categorie:Logica]]