Vorstendom Leiningen: verschil tussen versies

Het graafschap Leiningen-Hardenburg (ook wel '''Leiningen-Dagsburg-Hardenburg''' genoemd) ontstond in 1560 bij de deling van de landen van graaf Emich IX (overleden in 1541) tussen zijn zoons Johan Philips I in Hardenburg en Emich X in [[Falkenburg]]. Het middelpunt van de bezittingen was de burcht Hardenburg. Het graafschap bestond tot 1797. Van 1803 tot 1806 regeerde de dynastie over het nieuw gevormde vorstendom Leiningen.

Het graafschap bestond in 1560 maar voor een klein deel uit het middeleeuwse Leiningen, omdat een groot deel van het stambezit na het uitsterven van de oudste linie Leiningen-Leiningen in 1467 aan de graven van [[Westerburg]] was gevallen. Bij de bezittingen behoorde ook het [[graafschap Dagsburg]] in de Vogezen. Leiningen-Hardenburg was een evangelisch land.

In 1681 komt het graafschap Dagsburg onder Franse souvereiniteitsoevereiniteit, maar het blijft wel in bezit van de graaf. De residentie wordt in 1725 van de Hardenburg naar [[Bad Dürkheim (stad)|Dürkheim]] verplaatst. Op 26 februari 1725 wordt de primogenituur ingevoerd. Als in 1774 de graven van Leiningen-Dagsburg-Falkenburg uitsterven, wordt dat graafschap door de keizer op 19 augustus 1774 als rijksleeenrijksleen teruggenomen zodat het niet lukt de beide graafschappen (die sinds 1560 gescheiden zijn) te herenigen. Falkenburg zal in 1785 aan [[Palts-Zweibrücken]] komen. Op 3 juli 1779 wordt graaf Karel Frederik tot rijksvorst verheven, maar hij krijgt geen zetel in de vorstenraad van de [[Rijksdag (Heilige Roomse Rijk)|rijksdag]]. Op 17 januari 1787 worden Guntersblum en Heidesheim, die deel uitmaakten van het graafschap Leiningen-Dagsburg-Falkenburg aan Leiningen-Hartenburg overgedragen. Beide gebieden worden echter niet met het graafschap verenigd, maar gebruikt om twee nieuwe graafschappen te vormen voor een buitenechtelijke tak van de dynastie.

Paragraaf 20 van de [[Reichsdeputationshauptschluss]] van 25 februari 1803 regelt de schadeloosstelling voor het hele huis Leiningen. VoorZij het verlies vanverliezen het vorstendom Leiningen, het graafschap Dagsburg en de heerlijkheid Weikersheim en voor de afstand van aanpraken op [[Graafschap Saarwerden|Saarwerden]], [[Lahr (Zwarte Woud)|Lahr]] en [[Mahlberg]], en ontvangen in ruil :

In 1804 vinden er grenscorrecties plaats, waarbij Grünsfeld en Gerlachsheim aan het nieuwe vorstendom Salm-Reifferscheid worden afgestaan. Lang heeft het nieuwe vorstendom niet bestaan, want in artikel 24 van de [[Rijnbondakte]] van 12 juli 1806 wordt het vorstendom Leiningen onder souvereiniteitsoevereiniteit van het [[groothertogdom Baden]] geplaatst: de [[mediatisering]].

In de volgende jaren zijn er nog enige grensverdragen die delen van het vorstendom onder de souvereiniteitsoevereiniteit van andere landen brengt. In 1808 staat het groothertogdom Baden het ambt Amorbach aan het groothertogdom [[Hessen-Darmstadt]] af en in 1810 komen de ambten Amorbach en Miltenberg aan het [[groothertogdom Frankfurt]]. Op het [[Congres van Wenen]] in 1815 wordt het gebied inzet van onderhandelingen. Het grootste deel van de ambten Amorbach en Miltenberg komt aan het [[koninkrijk Beieren]], slecht een klein deel blijft bij HesseHessen-Darmstadt.