Milvische Brug: verschil tussen versies

 

In de oudheid lag de brug buiten Rome, een kleine drie kilometer ten noorden van de [[Porta Flaminia]]. De brug vormde de overgang over de Tiber voor de [[Via Flaminia]], die naar Ariminium ([[Rimini]]) liep. Vanaf de brug begon ook de Via Cassia, die naar Toscane voerde. De bronnen noemen de brug voor het eerst in verband met het jaar 207 v.Chr. De brug was toen waarschijnlijk nog van hout. De bouw ervan moet misschien worden toegeschreven aan een verder onbekende Molvius, omdat een ''[[gens]] Molvia'' uit die tijd bekend is. In 109 v.Chr. liet [[Marcus Aemilius Scaurus]], een oud-consul die op dat moment [[censor]] was, de brug herbouwen in baksteen.

 

 

In de Middeleeuwen kreeg de brug de naam Ponte Mollo, een naam die wel verklaard wordt uit het feit dat de brug zou ‘veren’ (Ital. ''mollegiare''), maar waarschijnlijk eerder met de erbarmelijke staat van de brug (Ital. ''molle'' = slap) te maken had. In de Middeleeuwen werd de brug meerdere keren gerestaureerd. In 1450 werd onder [[paus Nicolaas V]] een restauratie begonnen die in 1457 onder [[paus Calixtus III]] werd voltooid. Houten onderdelen (mogelijk van middeleeuwse reparaties) werden verwijderd, evenals een driehoekig middeleeuws fort (Tripizzone genaamd) aan de noordkant. De brug kreeg vier grote bogen en twee kleinere. Een oude wachttoren aan de noordkant, die oorspronkelijk stamde uit de 3de eeuw, werd gerestaureerd. In 1805 werd de brug door Valadier in opdracht van [[paus Pius VII]] opnieuw gerestaureerd, waarbij de wachttoren zijn huidige boogvorm kreeg. In 1849 werd de brug door [[Giuseppe Garibaldi|Garibaldi]] opgeblazen om de opmars van Franse troepen tot stilstand te brengen. Zijn huidige vorm kreeg de brug bij een nieuwe reconstructie in 1850 onder [[paus Pius IX]]. De brug is nu een voetgangersbrug van 132 m. lang. Aan de zuidelijke opgang staat links een standbeeld van l’Immacolata (door Pigiani uit 1840) en rechts van San Giovanni Nepomuceno, die gold als beschermheilige tegen het verdrinken en van mensen die een geheim moeten bewaren.