Rodney Porter
Rodney Robert Porter (Newton-le-Willows, 8 oktober 1917 – Winchester, 7 september 1985) was een Engels biochemicus. Hij won samen met Gerald Edelman de Nobelprijs voor de Fysiologie of Geneeskunde.
 Rodney Porter
| ||||
|---|---|---|---|---|
| 8 oktober 1917 – 7 september 1985 | ||||
| ||||
| Geboorteland | Engeland | |||
| Geboorteplaats | Newton-le-Willows | |||
| Overlijdensplaats | Winchester | |||
| Nobelprijs | Fysiologie of Geneeskunde | |||
| Jaar | 1972 | |||
| Reden | Voor de ontdekking van de chemische structuur van antilichamen. | |||
| Samen met | Gerald Edelman | |||
| Voorganger(s) | Earl Sutherland | |||
| Opvolger(s) | Karl von Frisch Konrad Lorenz Niko Tinbergen | |||
| ||||
Biografie bewerken
De in 1917 geboren Porter was de zoon van Isobel Reese en Joseph L. Porter. Geïnspireerd door Karl Landsteiners werk "The Specificity of Serological Reactions" besloot hij geneeskunde te studeren. In 1939 behaalde hij zijn BSc voor biochemie aan de Universiteit van Liverpool. In hetzelfde veld haalde hij – als eerste promovendus van Fred Sanger – in 1948 een PhD aan de Universiteit van Cambridge. Porter werkte van 1949 tot 1960 voor het National Institute of Medical Research, waarna hij Pfizer hoogleraar immunologie werd aan de St. Mary's Hospital Medical School van de Universiteit van Londen. In 1967 werd Porter benoemd tot Whitley hoogleraar biochemie aan de Universiteit van Oxford. In 1983 ontving hij de Copley Medal.
Porter deelde de Nobelprijs voor de Fysiologie of Geneeskunde in 1972 met Gerald M. Edelman voor de bepaling van de exacte chemische structuur van een antilichaam. Met behulp van een enzym genaamd papaïne scheidde het duo de immunoglobuline van het bloed in delen, die makkelijker te bestuderen zijn. Verder deed hij onderzoek naar hoe de immunoglobulinen van bloed reageren met cellulaire oppervlakken.
Porter trouwde en kreeg vijf kinderen. Hij overleed bij een auto-ongeluk nabij Winchester.
Bronnen, noten en/of referenties
|