Marcellin Berthelot

Frans politicus

Pierre Eugène Marcellin Berthelot (Parijs, 29 oktober 1827 - aldaar, 18 maart 1907) was een Frans scheikundige en politicus.

Marcellin Berthelot
Marcellin Berthelot
Marcellin Berthelot
Algemene informatie
Land Frankrijk
Geboortenaam Pierre Eugène Marcellin Berthelot
Geboortedatum 25 oktober 1827
Geboorteplaats voormalig 7e arrondissement van Parijs
Overlijdensdatum 18 maart 1907
Overlijdensplaats Parijs
Doodsoorzaak hartinfarct
Begraafplaats Panthéon
Wijze van overlijden natuurlijke dood
Werk
Beroep scheikundige, pedagoog, politicus, esperantist, professor, natuurkundige, academisch docent
Werkveld fysische chemie, scheikunde, organische chemie, organische verbinding, politiek
Werkgever(s) Collège de France
Functies onverwijderbaar senator, Q36400359, Frans minister van Buitenlandse Zaken, Perpetual Secretary, seat 40 of the Académie française
Promovendi Paul Sabatier
Studie
School/universiteit Lycée Henri-IV, Faculté des sciences de Paris
Kunst
Stroming vrijdenkerij
Beïnvloed door Antoine-Jérôme Balard
Familie
Echtgenoot Sophie Berthelot
Vader Jacques-Martin Berthelot
Kinderen Philippe Berthelot, André Berthelot, René Berthelot, Daniel Berthelot, Camille Berthelot
Persoonlijk
Talen Esperanto, Frans
Schrijftaal Frans
Diversen
Lid van Royal Society, Société Philomathique de Paris, Académie française, Kungliga Vetenskapsakademien, Académie des sciences, Russische Academie van Wetenschappen, Hongaarse Academie van Wetenschappen, American Academy of Arts and Sciences, Roemeense Academie, Académie Nationale de Médecine, Accademia dei Lincei, Russische Academie van Wetenschappen, Koninklijke Nederlandse Akademie van Wetenschappen, Accademia Nazionale delle Scienze detta dei XL, Beierse Academie van Wetenschappen en Geesteswetenschappen, National Academy of Sciences, Accademia delle Scienze di Torino
Prijzen en onderscheidingen Grootkruis in het Legioen van Eer, Copley Medal (1900),[1] Orde van Verdienste voor Kunst en Wetenschap, Davy-medaille (1883),[2] Concours général, Foreign Member of the Royal Society (13 december 1877)
Nominaties Nobelprijs voor de Scheikunde (1901),[3] Nobelprijs voor de Scheikunde (1902),[3] Nobelprijs voor de Scheikunde (1903),[3] Nobelprijs voor de Scheikunde (1904),[3] Nobelprijs voor de Scheikunde (1906),[3] Nobelprijs voor de Scheikunde (1907)[3]
graf
graf
De informatie in deze infobox is afkomstig van Wikidata.
U kunt die informatie hier bewerken.

Berthelot maakte in 1854 naam met zijn proefschrift, Sur les combinaisons de la glycerine avec les acides, dat eerder werk door Eugène Chevreul uitbouwde. In 1859 werd hij benoemd tot hoogleraar organische chemie aan de École Supérieure de Pharmacie, en in 1865 accepteerde hij de speciaal voor hem ingestelde leerstoel organische chemie aan het Collège de France. Hij verkreeg het lidmaatschap van de Académie de Médecine in 1863, en in 1873 van de Académie des Sciences waarin hij vanaf 1889 de rol van permanent secretaris op zich zou nemen (als opvolger van Louis Pasteur). Tijdens de Frans-Pruisische Oorlog bemoeide hij zich als patriot actief met de verbetering van het Franse wapentuig. Hij werd inspecteur-generaal voor hoger onderwijs in 1876, en werd verkozen tot senator in 1881. Als atheïst werd hij tussen 1886 en 1887 minister voor openbaar onderwijs in het kabinet van René Goblet, en in 1895 en 1896 was hij minister van buitenlandse zaken in het kabinet van Léon Bourgeois. In 1900 werd Berthelot verkozen tot lid van de Académie française.

Werk bewerken

In zijn chemisch werk ontdekte hij de synthese-routes voor vele koolwaterstoffen, vetten, suikers, en bewees daarmee dat organische scheikundige verbindingen kunnen worden bereid met behulp van dezelfde scheikundige technieken als anorganische verbindingen. Tegen de notie dat van oorsprong natuurlijke stoffen synthetisch konden worden nagemaakt bestond toentertijd theologische en filosofische weerstand, omdat ze werden beschouwd als zijnde afkomstig van de (goddelijke) schepping. In zijn latere werk richtte hij zich op de wetenschapsgeschiedenis van de scheikunde: met name de alchemie, de naamgever van de moderne chemie, en de chemie van de klassieke wereld. In 1900 kreeg Berthelot de Copley Medal.

Berthelot herontdekte in 1860 het door de Britse chemicus Edmund Davy in 1836 uitgevonden ethyn, en gaf er toen de naam acetyleen aan. Acetyleen geeft bij verbranding met zuurstof zeer hoge temperaturen en wordt gebruikt voor het lassen en snijden van metalen. In die tijd was dit een zeer revolutionaire ontwikkeling bij de bewerking en verwerking van metalen.

Externe links bewerken

Voorganger:
Gabriel Hanotaux
Minister van Buitenlandse Zaken
1895-1896
Opvolger:
Léon Bourgeois
  1. Award winners : Copley Medal. Royal Society. Geraadpleegd op 30 december 2018.
  2. Award winners : Davy Medal. Geraadpleegd op 30 december 2018.
  3. a b c d e f http://www.nobelprize.org/nomination/archive/show_people.php?id=949.