Louis Ide
Louis Ide (Roeselare, 3 juli 1973) is een Belgisch arts en Vlaams-nationalistisch politicus van de Nieuw-Vlaamse Alliantie (N-VA).
Louis Ide | ||||
---|---|---|---|---|
Louis Ide in 2008
| ||||
Volledige naam | Louis Ide | |||
Geboren | Roeselare, 3 juli 1973 | |||
Regio | Vlaanderen | |||
Land | België | |||
Functie | Politicus Arts | |||
Partij | N-VA | |||
Functies | ||||
2004-2007 | Ondervoorzitter N-VA | |||
2007-2014 | Senator | |||
2011-2013 | Quaestor Senaat | |||
2013-2014 | Ondervoorzitter Senaat | |||
2014 | Europees Parlementslid[1] | |||
2014-heden | Algemeen secretaris N-VA | |||
2013-heden | Gemeenteraadslid Zwalm | |||
Website | ||||
|
Levensloop bewerken
Ide liep school aan het Klein Seminarie Roeselare en was lid van Colliemando. Hij studeerde geneeskunde aan de Kulak en de KU Leuven. Hij was er cantor, Doc's Bar-verantwoordelijke bij Medica en studentenvertegenwoordiger in de Academische Raad van de KU Leuven. Later schoolde hij zich in het Antwerpse ITG bij in de tropische geneeskunde. Hij specialiseerde verder in de infectiecontrole, mycologie en antibioticabeleid. Hij werd erkend als klinisch bioloog in 2006. Hij werkte voor Artsen zonder Grenzen onder meer in Soedan en Tsjaad.
In 2006 schreef hij zijn eerste boek Lof der gezondheid, waarin hij pleit voor een gedefederaliseerd gezondheidsbeleid in België. Hij schreef ook diverse medisch-wetenschappelijke artikels. In 2017 won hij de European Hand Hygiëne Excellence Award, een prijs uitgereikt door prof. Didier Pittet voor ziekenhuizen met een excellent infectiecontrolebeleid. Jan Palfijn Gent, waar Ide werkzaam is, was het eerste Belgisch ziekenhuis ooit die de prijs won.
Louis Ide is naast arts ook politiek actief, vanaf het ontstaan van N-VA en vanaf juni 2007 als lid van de Senaat voor de Nieuw-Vlaamse Alliantie. Hij was ook ondervoorzitter van de partij in de periode 2004-2007 en onderhandelde de regeerakkoorden van 2007, 2009 en 2010 mee. In 2012 werd de wet Ide goedgekeurd waardoor mensen bloed mogen doneren tot de dag dat ze 71 jaar worden. Inmiddels is deze wet achterhaald en kunnen mensen nog langer bloed geven. Hij werd van 2011 tot 2013 quaestor en vervolgens van 2013 tot 2014 ondervoorzitter van de senaat. Zijn tweede boek verscheen opnieuw onder de titel "Lof der gezondheid". In 2014 schreef hij een derde boek over gezondheidszorg en eindigde zijn mandaat van senator.
Bij de Europese Parlementsverkiezingen 2014 haalde Ide een vierde zetel voor zijn partij binnen in de legislatuur 2014-2019 van het Europees Parlement. Op 13 december 2014 werd hij verkozen tot nationaal secretaris van zijn partij. Als gevolg hiervan nam hij ontslag als Europees Parlementslid en werd hij opgevolgd door Anneleen Van Bossuyt.
Daarnaast is hij sinds 2013 gemeenteraadslid van Zwalm, voorzitter van het Dikkels Kultuur Genootschap en lid van de raad van bestuur van Literatuur Vlaanderen.
Bibliografie bewerken
- Lof der gezondheid, diagnose van het terminaal Belgisch gezondheidsbeleid, Roularta Books, 2006 (ISBN 9086790224)
- Lof der gezondheid. Van apologie tot utopie? Pelckmans, 2012 (ISBN 9789028965935)
- Lof der gezondheid. Voorschrift voor een zieke gezondheidszorg. Lannoo, 2014 (ISBN 9789401418201)
- Het Project. Witsand Uitgevers , 2019 (ISBN 9789492934215)
- Holy Land. Witsand Uitgevers , 2020 (ISBN 9789492934505)
- De pil van Drion. Witsand Uitgevers, 2022 (ISBN 9789493292154)
Externe link bewerken
Bronnen, noten en/of referenties
|
Voorganger: Andries Gryffroy |
Algemeen secretaris van de N-VA 2014 - heden |