Jenny Byrne

Australische tennisser

Jennifer Margaret Byrne (Perth, 25 februari 1967) is een voormalig tennisspeelster uit Australië. Byrne was actief in het proftennis van 1983 tot 1997.

Jenny Byrne
Plaats uw zelfgemaakte foto hier
Persoonlijke informatie
Nationaliteit Vlag van Australië Australische
Geboorteplaats Perth, WA, Australië
Geboortedatum 25 februari 1967
Lengte 1,63 m[1]
Profdebuut 1983
Met pensioen 1997
Slaghand rechts[1]
Totaal prijzengeld 515.140 US dollar
Profiel (en) WTA-site
Enkelspel
Winst-verliesbalans 197–199
Titels 0 WTA, 4 ITF
Hoogste positie 45e (22 mei 1989)
Olympische Spelen 1e ronde (1992)
Grandslamresultaten
Vlag van Australië Australian Open 3e ronde (1988, 1992)
Vlag van Frankrijk Roland Garros 3e ronde (1986, 1988)
Vlag van Verenigd Koninkrijk Wimbledon 3e ronde (1985)
Vlag van Verenigde Staten US Open 3e ronde (1993)
Dubbelspel
Winst-verliesbalans 185–170
Titels 2 WTA, 3 ITF
Hoogste positie 27e (24 oktober 1988)
Grandslamresultaten
Vlag van Australië Australian Open 3e ronde (1988, 1996)
Vlag van Frankrijk Roland Garros halve finale (1987)
Vlag van Verenigd Koninkrijk Wimbledon kwartfinale (1986)
Vlag van Verenigde Staten US Open kwartfinale (1988, 1989)
Gemengd dubbelspel
Winst-verliesbalans 17–21
Grandslamresultaten
Vlag van Australië Australian Open kwartfinale (1989)
Vlag van Frankrijk Roland Garros 3e ronde (1984, 1987)
Vlag van Verenigd Koninkrijk Wimbledon finale (1989)
Vlag van Verenigde Staten US Open kwartfinale (1986, 1987)
Laatst bijgewerkt op: 6 december 2018
Portaal  Portaalicoon   Tennis
Posities op de WTA-ranglijst
Positie per einde seizoen:
jaar rang
enkelspel
rang
dubbelspel
1984 141
1985 132
1986 107 44
1987 144 32
1988 121 32
1989 49 57
1990 534 203
1991 167 383
1992 75 182
1993 155 150
1994 178 49
1995 886 238
1996 557 177
1997 610

Loopbaan bewerken

Junioren bewerken

In 1985 won Byrne de titel in het meisjesenkelspel op het Australian Open – in de finale versloeg zij landgenote Louise Field.

Enkelspel bewerken

Byrne debuteerde in oktober 1983 op het ITF-toernooi van Canberra (Australië) – op dit grastoernooi bereikte zij de kwartfinale. Zij stond in 1984 voor het eerst in een finale, op het ITF-toernooi van Wyong (Australië), eveneens op grasbanen – hier veroverde zij haar eerste titel, door de Nieuw-Zeelandsche Michelle Parun te verslaan. In totaal won zij vier ITF-titels, de andere drie in 1991 op hardcourt.

In november 1983 speelde Byrne voor het eerst op een WTA-hoofdtoernooi, op het grastoernooi van Brisbane. In november 1984 speelde zij voor het eerst op een grandslamtoernooi, op het Australian Open, waar zij de tweede ronde bereikte – ook dit toernooi werd destijds nog op gras gespeeld. Zij stond in 1989 voor het eerst in een WTA-finale, op het toernooi van Palm Springs – zij verloor van de Bulgaarse Manuela Maleeva. Haar hoogste notering op de WTA-ranglijst is de 45e plaats, die zij bereikte in mei 1989.

Nadat zij een groot deel van 1991 niet op het professionele circuit had gespeeld, werd zij in 1992 door de WTA tot "Comeback Player of the Year" uitgeroepen.[1] In juni had zij de finale bereikt op het WTA-toernooi van Birmingham – deze verloor zij van de Nederlandse Brenda Schultz.

Haar beste resultaat op de grandslamtoernooien is het bereiken van de derde ronde, op ieder van de vier grandslamtoernooien.

Dubbelspel bewerken

Byrne behaalde in het dubbelspel betere resultaten dan in het enkelspel. Zij debuteerde in oktober 1983 op het ITF-hardcourttoernooi van Sydney (Australië), samen met landgenote Amanda Tobin. Zij stond de week erna voor het eerst in een finale, op het ITF-hardcourttoernooi van Tanglewood (Australië), weer samen met Amanda Tobin – hier veroverde zij haar eerste titel, door het duo Debbie Mills en Chris Newton te verslaan. In totaal won zij drie ITF-titels, de laatste in 1995 in Port Pirie (Australië).

In november 1983 speelde Byrne voor het eerst op een WTA-hoofdtoernooi, op het grastoernooi van Brisbane, samen met landgenote Janet Fallis. Zij stond in 1986 voor het eerst in een WTA-finale, op het graveltoernooi van Lugano, samen met landgenote Janine Tremelling – zij verloren van het Amerikaanse koppel Elise Burgin en Betsy Nagelsen. In 1987 veroverde Byrne haar eerste WTA-titel, op het overdekte Virginia Slims-toernooi van Indianapolis, samen met landgenote Michelle Jaggard, door het Amerikaanse koppel Beverly Bowes en Hu Na te verslaan. In totaal won zij twee WTA-titels, de andere in oktober 1988 in Nashville, samen met landgenote Janine Tremelling. Hiermee bereikte zij haar hoogste notering op de WTA-ranglijst: de 27e plaats.

Haar beste resultaat op de grandslamtoernooien is het bereiken van de halve finale op Roland Garros 1987, met de Amerikaanse Kathy Rinaldi aan haar zijde.

Gemengd dubbelspel bewerken

Reeds in 1982, op vijftienjarige leeftijd, stond Byrne op het gras van Wimbledon, samen met landgenoot A.D. Roche[2] – zij bereikten de derde ronde. In 21 grandslamdeelnames in deze discipline bereikte Byrne in 1989 de finale op Wimbledon, aan de zijde van landgenoot Mark Kratzmann, door onder meer de titel­ver­de­digers Garrison/Stewart en het derde reekshoofd Nagelsen/Leach te verslaan – in de eindstrijd moesten zij in de derde set hun meerdere erkennen in de Tsjechische Jana Novotná en Amerikaan Jim Pugh.

Tennis in teamverband bewerken

In de periode 1985–1992 maakte Byrne deel uit van het Australische Fed Cup-team – zij werd uitsluitend voor dubbelspel ingezet, en behaalde daarin een winst/verlies-balans van 5–1. In 1992 speelde zij de halve finale van de Wereldgroep, waar haar team verloor van de Spaanse dames.

Palmares bewerken

Legenda
Grandslamtoernooi
Olympische Spelen
Year-End Championships
Tier I
Tier II
Tier III
Tier IV & V

WTA-finaleplaatsen enkelspel bewerken

nr. finale toernooi ondergrond tegenstandster score
gewonnen finales
geen
verloren finales
1. 1989-03-12   WTA Palm Springs hardcourt   Manuela Maleeva 4-6, 1-6
2. 1992-06-14   WTA Birmingham gras   Brenda Schultz 2-6, 2-6

WTA-finaleplaatsen vrouwendubbelspel bewerken

nr. finale toernooi ondergrond partner tegenstandsters score
gewonnen finales
1. 1987-11-01   WTA Indianapolis hardcourt (i)   Michelle Jaggard   Beverly Bowes
  Hu Na
6-2, 6-3
2. 1988-10-23   WTA Nashville hardcourt (i)   Janine Tremelling   Elise Burgin
  Rosalyn Fairbank
7-5, 6-7, 6-4
verloren finales
1. 1986-05-25   WTA Lugano gravel   Janine Tremelling   Elise Burgin
  Betsy Nagelsen
2-6, 3-6
2. 1987-01-11   WTA Sydney gras   Janine Tremelling   Betsy Nagelsen
  Elizabeth Smylie
7-6, 5-7, 1-6
3. 1988-05-08   WTA Rome gravel   Janine Tremelling   Jana Novotná
  Catherine Suire
3-6, 6-4, 5-7
4. 1988-05-22   WTA Straatsburg gravel   Janine Tremelling   Manon Bollegraf
  Nicole Provis
5-7, 7-6, 3-6
5. 1994-01-09   WTA Brisbane hardcourt   Rachel McQuillan   Laura Golarsa
  Natalia Medvedeva
3-6, 1-6
6. 1994-01-15   WTA Hobart hardcourt   Rachel McQuillan   Linda Harvey-Wild
  Chanda Rubin
5-7, 6-4, 6-7
7. 1994-02-06   WTA Auckland hardcourt   Julie Richardson   Patricia Hy
  Mercedes Paz
4-6, 6-7

WTA-finaleplaatsen gemengd dubbelspel bewerken

nr. finale toernooi ondergrond partner tegenstanders score
gewonnen finales
geen
verloren finales
1. 1989-07-09   Wimbledon gras   Mark Kratzmann   Jana Novotná
  Jim Pugh
4-6, 7-5, 4-6 details

Gewonnen ITF-toernooien enkelspel bewerken

nr. finale toernooi dotatie ondergrond tegenstandster in finale score
1. 1984-10-14   Wyong $10.000 gras   Michelle Parun 6-2, 6-2
2. 1991-08-25   Jakarta $25.000 hardcourt   Tanya Soemarno 6-0, 6-2
3. 1991-11-17   Mount Gambier $25.000 hardcourt   Kristin Godridge 0-6, 6-4, 6-4
4. 1991-12-08   Perth $10.000 hardcourt   Kate McDonald 6-2, 6-4

Gewonnen ITF-toernooien dubbelspel bewerken

nr. finale toernooi dotatie ondergrond partner tegenstandsters in finale score
1. 1983-10-30   Tanglewood $10.000 hardcourt   Amanda Tobin   Debbie Mills
  Chris Newton
5-7, 6-2, 7-5
2. 1991-10-13   Matsuyama $10.000 hardcourt   Paulette Moreno   Jennifer Saret
  Yi Jingqian
1-6, 6-4, 6-4
3. 1995-12-10   Port Pirie $25.000 hardcourt   Catherine Barclay   Mareze Joubert
  Joanne Limmer
6-1, 6-3

Resultaten grandslamtoernooien bewerken

Legenda
g.t. geen toernooi gehouden
l.c. lagere categorie
niet deelgenomen
G uitgeschakeld in de groepsfase
1R uitgeschakeld in de eerste ronde
2R uitgeschakeld in de tweede ronde
3R uitgeschakeld in de derde ronde
4R uitgeschakeld in de vierde ronde
KF uitgeschakeld in de kwartfinale
HF uitgeschakeld in de halve finale
F de finale verloren
W het toernooi gewonnen
w-v winst/verlies-balans

Enkelspel bewerken

toernooi 1984 1985 1986 1987 1988 1989 1992 1993 1994  w-v 
  Australian Open 2R 1R g.t. 2R 3R 2R 3R 1R 1R 7-8
  Roland Garros 3R 1R 3R 1R 1R 2R 5-6
  Wimbledon 3R 2R 1R 1R 1R 1R 1R 2R 4-8
  US Open 2R 1R 1R 1R 3R 3-5

Vrouwendubbelspel bewerken

toernooi 1983 1984 1985 1986 1987 1988 1989 1990 1992 1993 1994 1995 1996  w-v 
  Australian Open 1R 1R 2R g.t. 2R 3R 1R 2R 1R 1R 1R 3R 7-11
  Roland Garros 1R 3R HF KF 1R 2R 1R 3R 12-8
  Wimbledon KF 2R 2R 3R 1R 1R 1R 2R 8-8
  US Open 2R 2R KF KF 2R 1R 2R 2R 11-8

Gemengd dubbelspel bewerken

toernooi 1982 1984 1985 1986 1987 1988 1989 1990 1994  w-v 
  Australian Open g.t. 2R 1R KF 3-3
  Roland Garros 3R 3R 1R 1R 1R 2-5
  Wimbledon 3R 1R 1R 1R 2R 2R F 1R 1R 8-9
  US Open KF KF 1R 1R 4-4

Externe links bewerken