West Side Story (1961): verschil tussen versies

[[Ernest Lehman]] werd aangetrokken om een filmscenario te schrijven gebaseerd op het libretto van de musical. Lehman had het scenario geschreven voor de komedie [[Sabrina (1954)|''Sabrina'']] met Audrey Hepburn en had al eerder een Broadwaymusical getransformeerd naar het witte doek (''[[The King and I (1956)|The King and I]] ''(1956). Hij kreeg veel waardering voor zijn scenario voor de [[Alfred Hitchcock]]film ''[[North by Northwest]]'' (1959). Lehmans specialiteit was het omzetten van toneelscènes naar buitenlocaties. Voor '' North by Northwest'' bezocht hij alle locaties die de hoofdpersoon in de film tegenkomt en maakte hij dezelfde reis dwars door de VS.

Wise benaderde zanger/acteur [[Elvis Presley]] voor de rol van Tony. Presley zelf wilde de rol graag spelen, maar werd tegengehouden door zijn manager, kolonel Parker. Naar men zegt was de reden dat Parker zijn pupil niet geassocieerd wilde zien met jeugdbendes en criminaliteit. Maar Presley had in [[Jailhouse Rock (film)|''Jailhouse Rock'']] en ''[[King Creole]]'' al meer gewelddadige rollen gespeeld, dus dat lijkt bezijden de waarheid. Vermoedelijk wilde Parker Elvis liever zien spelen in door hem beheerste Hollywoodvehikels die Presley later zijn vakantiefoto's zou noemen. Ook kan een rol gespeeld hebben dat Presley een korte verhouding had met Natalie Wood in 1958. Elvis Presley heeft later aangegeven dat hij het betreurde dat hij de rol niet had aangenomen, zeker nadat de films tien Oscars had gekregen. Nadat Presley van het toneel was verdwenen deed vrijwel elke jonge Hollywoodacteur auditie: [[Warren Beatty]], [[Tab Hunter]], [[Anthony Perkins]], [[Russ Tamblyn]], [[Burt Reynolds]], [[Troy Donahue]], [[Bobby Darin]], [[Richard Chamberlain]], [[Dennis Hopper]] en [[Gary Lockwood]]. Zanger Bobby Darin was aanvankelijk vrij zeker van de rol, er werden al onderhandelingen gevoerd over zijn salaris met zijn management. Maar Darin haakte af toen alles langer ging duren dan verwacht en hij in de problemen kwam met opnameverplichtingen en al geplande concerten. Leeftijd bleef een rol spelen, Tab Hunter (30), Burt Reynolds (26) en Richard Chamberlain (26) werden afgewezen omdat ze te oud waren of leken. Uiteindelijk bleven Warren Beatty, Anthony Perkins, Russ Tamblyn, [[Troy Donahue]] en Richard Beymer over voor de 'short list'. Robert Wise was van plan om Warren Beatty te kiezen, maar uiteindelijk ging de voormalige kindacteur Richard Beymer met de rol aan de haal. Dit had te maken met de keuze van de studio die liever onbekende acteurs wilde hebben in plaats van sterren.

Dit lag anders bij Natalie Wood. Zij dacht dat het grootste gedeelte van haar stem gebruikt zou worden en dat de klassieke sopraan [[Marni Nixon]] de hoge noten zou zingen. Maar [[Saul Chaplin]] en [[Johnny Green]], die de regie over de muziek hadden, waren al lang van plan alle zang van Wood te vervangen door de zangstem van Nixon. Marni Nixon had dit al eens eerder gedaan bij de verfilming van de musical ''[[The King and I (1951)|The King and I]]'' en zou het weer doen bij de verfilming van [[My Fair Lady (film)|''My Fair Lady'']] waar ze zangpartijen van [[Audrey Hepburn]] opnieuw inzong.