Roeien op de Olympische Zomerspelen 2020 – Vier-zonder vrouwen

sportevenement op de Olympische Spelen

De vier-zonder vrouwen op de Olympische Zomerspelen 2020 vond plaats van 24 tot en met 28 juli 2021 op de Sea Forest Waterway in Tokio. Veertig roeiers uit tien landen streden om de medailles. Regerend olympisch kampioen Canada was 29 jaar lang houder van de olympische titel. Australië werd olympisch kampioen, Nederland werd tweede en Ierland eindigde als derde in de finale.

Roeien op de Olympische Zomerspelen 2020
Vier-zonder vrouwen
Gehouden in Vlag van Japan Tokio
Jaar 2021
Data 24–28 juli
Sport Roeien
Accommo­datie(s) Sea Forest Waterway
Deelnemers 40 atleten uit 10 landen
Medailles
Goud  Lucy Stephan
 Rosemary Popa
 Jessica Morrison
 Annabelle McIntyre
 Vlag van Australië Australië
Zilver  Ellen Hogerwerf
 Karolien Florijn
 Ymkje Clevering
 Veronique Meester
 Vlag van Nederland Nederland
Brons  Aifric Keogh
 Eimear Lambe
 Fiona Murtagh
 Emily Hegarty
 Vlag van Ierland Ierland
Vorige: 1992     Volgende: 2024
Portaal  Portaalicoon   Olympische Spelen
Roeien op de
Olympische Zomerspelen 2020
Skiffmannenvrouwen
Lichte dubbel-tweemannenvrouwen
Dubbel-tweemannenvrouwen
Twee-zondermannenvrouwen
Dubbel-viermannenvrouwen
Vier-zondermannenvrouwen
Achtmannenvrouwen

Dit roeionderdeel bestond uit meerdere ronden. Met het roeien van de series en de herkansing werd het deelnemersveld voor de finales bepaald. De boten in de A-finale streden om de medailles, terwijl boten in de B-finale roeiden om hun positie in de eindklassering te bepalen.

Deelnemers per boot

bewerken
Nr. Roeiers Land
1 Lucy Stephan - Rosemary Popa - Jessica Morrison - Annabelle McIntyre   Australië
2 Jennifer Martins - Kristina Walker - Nicole Hare - Stephanie Grauer   Canada
3 Lin Xinyu - Wang Fei - Qin Miaomiao - Lu Shiyu   China
4 Trine Dahl Pedersen - Christina Johansen - Frida Sanggaard Nielsen - Ida Jacobsen   Denemarken
5 Rowan McKellar - Harriet Taylor - Karen Bennett - Rebecca Shorten   Groot-Brittannië
6 Aifric Keogh - Eimear Lambe - Fiona Murtagh - Emily Hegarty   Ierland
7 Ellen Hogerwerf - Karolien Florijn - Ymkje Clevering - Veronique Meester   Nederland
8 Maria Wierzbowska - Olga Michałkiewicz - Monika Chabel - Joanna Dittmann   Polen
9 Madalina Heghes - Elena Logofatu - Cristina Popescu - Roxana Anghel   Roemenië
10 Madeleine Wanamaker - Claire Collins - Kendall Chase - Grace Luczak   Verenigde Staten

Resultaten

bewerken

De beste drie boten van elke serie plaatsten zich voor de finale. De overige boten gingen naar de herkansingen om te proberen zich alsnog te kwalificeren.

Serie 1

bewerken
Rang Baan Land Tijd Bijz.
1 4   Nederland 6:33,47 Q
2 3   China 6:38,54 Q
3 1   Canada 6:40,07 H
4 2   Groot-Brittannië 6:41,02 H
5 5   Polen 6:48,33 H

Serie 2

bewerken
Rang Baan Land Tijd Bijz.
1 1   Australië 6:28,76 Q
2 2   Ierland 6:28,99 Q
3 3   Roemenië 6:40,02 H
4 5   Verenigde Staten 6:43,80 H
5 4   Denemarken 6:50,15 H

Herkansing

bewerken

De beste twee boten van de herkansing plaatsten zich voor de A-finale, de overige boten gingen naar de B-finale.

Rang Baan Land Tijd Bijz.
1 5   Groot-Brittannië 6:46,20 Q
2 6   Polen 6:46,57 Q
3 2   Roemenië 6:47,38 FB
4 1   Canada 6:51,71 FB
5 3   Verenigde Staten 6:53,26 FB
6 4   Denemarken 7:01,17 FB

Finales

bewerken

Finale A

bewerken
Rang Baan Land Tijd Bijz.
  3   Australië 6:15,37 OB
  4   Nederland 6:15,71
  2   Ierland 6:20,46
4 1   Groot-Brittannië 6:21,52
5 5   China 6:25,13
6 6   Polen 6:29,95

Finale B

bewerken
Rang Baan Land Tijd Bijz.
7 1   Verenigde Staten 6:33,65
8 4   Denemarken 6:34,72
9 2   Roemenië 6:35,12
10 3   Canada 6:35,13