Richard Mentor Johnson
Richard Mentor Johnson (Beargrass (Kentucky) 17 oktober 1780 - Frankfort (Kentucky), 19 november 1850) was een Amerikaans politicus en de 9e vicepresident van de Verenigde Staten.
| Richard Mentor Johnson | ||||
|---|---|---|---|---|
| ||||
Richard Mentor Johnson
| ||||
| Geboren | 17 oktober 1780 Beargrass, Kentucky | |||
| Overleden | 19 november 1850 Frankfort, Kentucky | |||
| Politieke partij | Democratisch-Republikeinse Partij Democratische Partij | |||
| Partner | Julia Chinn | |||
| Religie | Baptist | |||
| Handtekening | 
| |||
| 9e vicepresident van de Verenigde Staten | ||||
| Aangetreden | 4 maart 1837 | |||
| Einde termijn | 4 maart 1841 | |||
| President | Martin Van Buren | |||
| Voorganger | Martin Van Buren | |||
| Opvolger | John Tyler | |||
| Senator voor Kentucky | ||||
| Aangetreden | 10 december 1819 | |||
| Einde termijn | 3 maart 1829 | |||
| Voorganger | John J. Crittenden | |||
| Opvolger | George M. Bibb | |||
| Afgevaardigde voor Kentucky | ||||
| Aangetreden | 3 januari 1829 | |||
| Einde termijn | 3 januari 1837 | |||
| Voorganger | Robert L. McHatton | |||
| Opvolger | William W. Southgate | |||
| Aangetreden | 4 maart 1807 | |||
| Einde termijn | 4 maart 1819 | |||
| Voorganger | Thomas Sandford | |||
| Opvolger | William Brown | |||
| ||||
Johnson begon zijn politieke loopbaan als afgevaardigde in de wetgevende vergadering van Kentucky in 1804 en nam in 1807 voor de eerste maal zitting in het federale Huis van Afgevaardigden, een positie die hij tot 1819 en weer van 1829 tot 1837 zou bekleden. Tussen 1819 en 1829 was hij senator voor Kentucky.
In de aanloop naar de Oorlog van 1812 vereenzelvigde Johnson zich met de fractie van Henry Clay die openlijk opriep tot oorlog met Groot-Brittannië. Tijdens de oorlog zelf was Johnson kolonel van de vrijwillige militie van Kentucky en deed hij dienst langs de grenzen die blanke settelaars van Indiaanse stammen van elkaar scheiden. Naar verluidt heeft Johnson tijdens de oorlog Shawnee stamhoofd Tecumseh gedood. Na afloop van de oorlog keerde Johnson terug naar het Congres.
Bij de presidentsverkiezingen van 1836 was Johnson de vicepresidentskandidaat op het ticket van de Democraten, samen met presidentskandidaat Van Buren. Vier jaar later verloren Van Buren en Johnson de verkiezingen.
Na de verkiezingsnederlaag in 1840 keerde Johnson terug naar Kentucky waar hij zonder succes een gooi deed naar het gouverneurschap. In 1850 werd hij wel verkozen in de wetgevende vergadering van Kentucky maar hij overleed amper 2 weken na aanvang van zijn termijn. Hij werd 70 jaar oud.
