Reuven Rivlin
Reuven (Ruby) Rivlin (Hebreeuws: ראובן ריבלין) (Jeruzalem (Mandaatgebied Palestina), 9 september 1939) is een Israëlisch politicus van de Likoed-partij. Van juli 2014 tot juli 2021 was hij president van Israël.[1]
| Reuven Rivlin | ||||
|---|---|---|---|---|
| ||||
ראובן ריבלין
| ||||
| Geboren | 9 september 1939 Jeruzalem (Mandaatgebied Palestina) | |||
| Politieke partij | Likoed | |||
| Partner | Nechama Rivlin | |||
| Beroep | Politicus Advocaat | |||
| Religie | Joods | |||
| Handtekening | 
| |||
| 10e president van Israël | ||||
| Aangetreden | 24 juli 2014 | |||
| Einde termijn | 7 juli 2021 | |||
| Premier | Benjamin Netanyahu | |||
| Voorganger | Shimon Peres | |||
| Opvolger | Yitzhak Herzog | |||
| 14e voorzitter van de Knesset | ||||
| Aangetreden | 31 maart 2009 | |||
| Einde termijn | 18 maart 2013 | |||
| Premier | Benjamin Netanyahu | |||
| Voorganger | Dalia Itzik | |||
| Opvolger | Yuli-Yoel Edelstein
| |||
| Aangetreden | 28 februari 2003 | |||
| Einde termijn | 4 mei 2006 | |||
| Premier | Ariel Sharon (2003-2006) Ehud Olmert (2006) | |||
| Voorganger | Avraham Burg | |||
| Opvolger | Dalia Itzik | |||
| 23e minister van Communicatie | ||||
| Aangetreden | 7 maart 2001 | |||
| Einde termijn | 28 februari 2003 | |||
| Premier | Ariel Sharon | |||
| Voorganger | Binjamin Ben-Eliezer | |||
| Opvolger | Ariel Sharon | |||
| Lid van de Knesset | ||||
| Aangetreden | 29 mei 1996 | |||
| Einde termijn | 10 juni 2014
| |||
| Aangetreden | 1 november 1988 | |||
| Einde termijn | 23 juni 1992 | |||
| ||||
Biografie bewerken
Rivlin studeerde rechten aan de Hebreeuwse Universiteit van Jeruzalem en werkte als advocaat. Bij de verkiezingen voor de 12e Knesset eind 1988 werd hij in het parlement verkozen. Met een onderbreking van 1992 tot 1996 (de 13e Knesset) zat hij tot midden 2014 in de Knesset. Van 2003 tot 2006 en van 2009 tot 2013 was hij tevens voorzitter. Eveneens was hij van 2001 tot 2003 minister van Communicatie in het kabinet-Sharon II.
Op 10 juni 2014 werd hij door het Israëlische parlement gekozen als nieuwe president van Israël.[2] Op 24 juli 2014 werd hij beëdigd als opvolger van Shimon Peres. Hiermee was hij de tiende president van het land.
Een jaar na zijn inauguratie sprak hij op 7 juli 2015 de Herzliyaconferentie toe. Hij schetste daar de bevolking van Israël als bestaande uit vier delen: de religieuze joden, de Haredim, de religieuze zionisten en de Arabieren. Het samenleven van deze segmenten is volgens hem geen doem maar een bestemming. Twee jaar later voegde hij er, sprekend in de USA, nog een vijfde groep aan toe: de joden in diaspora.[3]
Op 24 augustus 2015 zei hij in een officiële verklaring: Voor mij is het recht op dit land geen politiek debat. Het is een fundamenteel feit van het moderne zionisme (...) Het is een verantwoordelijkheid voor allen die hier leven.
President Rivlin opereerde zorgvuldig in de schaduw van premier Netanyahu. Toch was er nogal wat kwaad bloed tussen hem en de premier, die niet alleen had geprobeerd zijn verkiezing tot president te voorkomen, maar die ook meerdere pogingen had gedaan hem te laten afzetten. Toen Rivlin bij zijn afscheid op 7 juli 2021 in de Knesset een staande ovatie kreeg, was Netanyahu de enige die niet klapte.[4]
Pas na de val van Netanyahu, en twee weken voor het einde van zijn eigen ambtstermijn, was voor Rivlin een belangrijke missie weggelegd. Als eerste Israëlische leider werd hij uitgenodigd door de nieuwe Amerikaanse president Joe Biden in het Witte Huis. Voor zijn vertrek sprak hij uitgebreid met de regeringsleiders Bennett en Lapid, en kreeg hij een briefing van de legerleiding en de veiligheidsdiensten. Doel van het bezoek aan Washington was een eerste herstel van de zwaar gehavende relaties, het waarschuwen voor een nieuwe nucleaire deal met Iran en het toelichten van de Israëlische houding tegenover Gaza.[5] Ook lunchte Rivlin op 29 juni 2021 met 21 VN-ambassadeurs in New York, onder wie die van Rusland, Bahrein, Marokko en Nederland. In zijn toespraak deed hij een beroep op president Abbas van de Palestijnse Autoriteit, die hij "mijn neef" noemde, om samen met Israël te werken aan vrede. Hij noemde het de bestemming van de Palestijnen en de joden om in vrede te leven. "Wij zijn teruggekeerd naar Palestina omdat de hele wereld dat van ons vroeg".[6]
Als oud-president keerde Rivlin zich in december 2022 in het Israel Democracy Institute tegen plannen van de nieuwe regering-Netanyahu om het Hooggerechtshof te hervormen. Volgens hem waren deze plannen ingegeven door wraakzucht.[7]
Familie bewerken
Nechama Rivlin, de presidentsvrouw, overleed op 3 juni 2019 aan longfibrose. Zij werd 73 jaar.[8]
Externe links bewerken
- (en) Reuven Rivlin op de website van de Knesset
- President-Rivlin-toespraak tijdens herdenking van Kafr-Qasim-bloedbad -26-Oct-2014[En]
| Voorganger: Binjamin Ben-Eliezer |
Minister van Communicatie 2001-2003 |
Opvolger: Ariel Sharon |
| Voorganger: Avraham Burg |
Voorzitter van de Knesset 2003-2006 |
Opvolger: Dalia Itzik |
| Voorganger: Dalia Itzik |
Voorzitter van de Knesset 2009-2013 |
Opvolger: Yuli-Yoel Edelstein |
| Voorganger: Shimon Peres |
President van Israël 2014-heden |