Stoere koraalzwam
taxon
(Doorverwezen vanaf Ramaria decurrens)
De stoere koraalzwam (Phaeoclavulina decurrens) is een schimmel behorend tot de familie Gomphaceae. Hij leeft saprotroof in loofbos op voedselarme tot matig voedselrijke zand of leembodems.[2]
| Stoere koraalzwam | |||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Taxonomische indeling | |||||||||||||||||
| |||||||||||||||||
| Soort | |||||||||||||||||
| Phaeoclavulina decurrens (Pers.) J.H. Petersen (2018 [1]) | |||||||||||||||||
| Synoniemen | |||||||||||||||||
|
Ramaria decurrens | |||||||||||||||||
| |||||||||||||||||
Kemerken bewerken
Uiterlijke kenmerken bewerken
- Apices: jong wittig, vrij snel lichtgelig tot gelijkkleurig met de takken
- Geur: complex, jong kruidig en aards, later als cichorei
- Smaak: bitter [3]
Microscopische kenmerken bewerken
- Sporen: 5,1–7,1 × 2,8–3,9 µm; gemiddeld 6,4 × 3,4 µm
- Sporen: Q = 1,6 tot 2,1, Q-gem = 1,8
- Sporenornamentatie: tot 0,6 (0,8) µm hoog
- Melzers reagens in het vlees van de steelbasis negatief.[3]
Naamgeving bewerken
De soort werd oorspronkelijk beschreven onder de naam Clavaria decurrens door Christiaan Hendrik Persoon in 1822.
Verspreiding bewerken
Deze koraalzwam komt voor in Europa en Noord-Amerika. In Nederland komt hij vrij zeldzaam voor. Hij staat op de rode lijst in de categorie 'Gevoelig'.[2]
| Bronnen, noten en/of referenties |