Portaal:Voetbal/Uitgelicht/4

Wim Suurbier (Eindhoven, 16 januari 1945) is een Nederlands oud-voetballer en international.

Suurbier werd als de oudste van twee zonen geboren uit het eerste huwelijk Willem Suurbier en Nelly Kwint, en debuteerde op 5 januari 1964 in de verdediging van AFC Ajax. Hij speelde bijna altijd als opkomende rechtervleugelverdediger. In de periode met Rinus Michels als trainer (januari 1965-juni 1971) was het door Michels geïntroduceerde totaalvoetbal, met opkomende verdedigers en meeverdedigende aanvallers nog een unicum. Hij maakte met Ajax de glorietijd (1965/1966-1972/1973, de tijd van Johan Cruijff) mee: de verloren Europacupfinale in 1969, en de gewonnen finales van 1971, 1972 en 1973, en zes landskampioenschappen. Nadien werd hij nog een zevende keer kampioen met Ajax (1977). Met het Nederlands elftal stond hij in de WK-finales van 1974 en (als invaller) 1978, op beide toernooien met nummer 20. Ook speelde hij op Europees kampioenschap voetbal 1976, waar Oranje 3e werd. Tussen 1966 en 1978 speelde Suurbier 60 interlands waarin hij drie maal scoorde. Suurbier wisselde in oktober 1977 Ajax voor FC Metz. Nog in hetzelfde seizoen (1977-1978) werd FC Schalke 04 zijn werkgever. Vervolgens verdween hij naar de Amerikaanse Los Angeles Aztecs, keerde heel even als huurling in Nederland terug (Sparta, eind '80, begin '81) en vertrok vervolgens weer naar de Verenigde Staten waar een zware knieblessure zijn profloopbaan afbrak. (lees verder)