In de wiskunde vormen de Plateaucurves een door drie reële parameters geparametriseerde familie krommen, die een grote variëteit aan vormen vertoont. De curves zijn genoemd naar de Belgische natuur- en wiskundige Joseph Plateau.

Definitie

bewerken

De Plateaucurve voor de parameters   wordt voor   gegeven door:

 
 

Vereenvoudiging

bewerken

Het onderzoek naar de mogelijke vormen kan sterk vereenvoudigd worden door de mogelijke waarden van de parameters in te perken zonder daarbij mogelijke vormen te verliezen.

  • De parameter   is een schaalfactor die de figuur groter of kleiner maakt maar de vorm zelf niet wijzigt. Hij kan dus gelijk aan 1 genomen worden.
  • Stel dat voor   een waarde gekozen is. Dan doorloopt de variabele
 
eveneens het domein van min tot plus oneindig zodat dezelfde figuur wordt bekomen als wanneer men   als variabele gebruikt. De vergelijkingen worden nu echter:
 
 
met  
In deze uitdrukking komt nog enkel de verhouding   voor die kan worden vervangen door één nieuwe parameter  :
 
 
met  
  • Ten slotte kan men aantonen dat, indien   wordt vervangen door   de figuur wel wordt gespiegeld tegenover de oorsprong (0,0), maar niet van vorm verandert.

Samengevat volstaat het dus deze laatste formules te onderzoeken, en dit enkel voor waarden van   gelegen tussen −1 en +1. Indien nu opnieuw de naam   wordt gebruikt voor de variabele wordt dit ten slotte:

 
 

met   en  

Gezien het feit dat de vergelijkingen volledig zijn opgebouwd uit producten en delingen van periodieke functies (sinussen) zal elke Plateaucurve zelf ook periodiek zijn, met een periode die in elk geval niet groter zal zijn dan het product van de afzonderlijke periodes. De totale periode   is dus ten hoogste:

 

Deze waarde is een absoluut maximum. In vele gevallen, meer bepaald indien de waarde   rationaal is, kan de werkelijke periode beduidend korter zijn.

Elke Plateaucurve bezit ook een symmetrie tegenover de x-as. Dit komt doordat, indien   wordt vervangen door   de x-component gelijk blijft, maar de y-component van teken wisselt. Een onderzoek van een Plateaucurve kan dus door het gecombineerde effect van symmetrie en periodiciteit worden beperkt tot een interval   om alle eigenschappen van de curve te ontdekken. Een volledige grafiek vereist wel een domein   of  

Mogelijke vormen

bewerken
 
Vier Plateaucurves, voor rationale waarden   gaande van 1/5 tot 4,5. Voor  bestaat de curve uit vier lussen. Naarmate de noemer   daalt van 4 naar 1 worden de lussen ingeruild tegen asymptoten.

De mogelijke waarden van de enige resterende parameter   kunnen worden beperkt tot het interval:

 

De rechtse grenswaarde van dit interval ( ) kan immers worden uitgesloten omdat dit een deling door nul tot gevolg zou hebben. Enkele speciale waarde zijn:

  •  : dan vereenvoudigt de Plateaucurve zich tot een cirkel met straal 2 en middelpunt (1,0).
 
  •  : dan wordt de Plateaucurve een hyperbool met als parametervergelijking:
 
 
  •  : indien   naar nul nadert, nadert de Plateaucurve tot een rechte lijn, namelijk de x-as.
  •  : indien   naar −1 nadert, nadert de Plateucurve naar een koppel snijdende rechten, namelijk de twee coördinaatassen.

Daarnaast kan men eveneens nagaan hoe de curve evolueert voor rationale waarden van   Gezien   in absolute waarde kleiner dan 1 is, kan de teller   dan waarden aannemen van 1 tot en met   Dit in de veronderstelling dat de breuk   maximaal wordt vereenvoudigd door de teller en noemer door een gelijke factor te delen. Dan geldt, voor noemers  

  • Voor positieve rationale waarden   bestaat de curve uit een aantal lussen in de oorsprong plus eventueel een aantal koppels asymptoten. Het aantal lussen is hierbij gelijk aan de teller   en is dus maximaal als   Telkens wanneer   met 1 verlaagd wordt, verdwijnt een lus, maar komt er een koppel asymptoten in de plaats. Bijvoorbeeld, voor   bevat de curve drie lussen, maar voor   één lus en twee koppels asymptoten.
  • voor negatieve rationale waarden   bestaat de curve uit een aantal hyperbolen. Dit aantal is gelijk aan   nog steeds in de veronderstelling van een maximaal vereenvoudigde breuk n/m.