Philipp Petzschner

Duits tennisser

Philipp Petzschner (Bayreuth, 24 maart 1984) is een Duits tennisser. Hij is prof sinds 2001. Hij kwam in 2008 voor het eerst de top 100 binnen en in 2009 voor het eerst de top 50. Zijn hoogste plaats op de ATP-ranglijst is de 35e, die hij behaalde op 14 september 2009.

Philipp Petzschner
Philipp Petzschner op de US Open in 2007
Persoonlijke informatie
Bijnaam Petzsche, Picasso[1]
Nationaliteit Vlag van Duitsland Duitse
Geboorteplaats Vlag van Duitsland Bayreuth, Duitsland
Geboortedatum 24 maart 1984
Woonplaats Vlag van Duitsland Pulheim, Duitsland
Lengte 1,85 m
Gewicht 77 kg
Profdebuut 2001
Slaghand rechts
Totaal prijzengeld 4.024.417 US dollar
Coach Stefan Eriksson
Profiel (en) ATP-site
Enkelspel
Winst-verliesbalans 88–107
Titels 1
Hoogste positie 35e (14 september 2009)
Grandslamresultaten
Vlag van Australië Australian Open 2e ronde (2012)
Vlag van Frankrijk Roland Garros 2e ronde (2009, 2011)
Vlag van Verenigd Koninkrijk Wimbledon 3e ronde (2009-2010)
Vlag van Verenigde Staten US Open 2e ronde (2007, 2009-2012)
Dubbelspel
Winst-verliesbalans 177–173
Titels 8
Hoogste positie 9e (4 april 2011)
Grandslamresultaten
Vlag van Australië Australian Open Kwartfinale (2011)
Vlag van Frankrijk Roland Garros 3e ronde (2012)
Vlag van Verenigd Koninkrijk Wimbledon Winnaar (2010)
Vlag van Verenigde Staten US Open Winnaar (2011)
Laatst bijgewerkt op: 22 juni 2018
Portaal  Portaalicoon   Tennis

Petzschner schreef in zijn carrière één enkeltoernooi en vijf herendubbeltoernooien op zijn naam, waaronder het herendubbelspel op Wimbledon in 2010 en de US Open in 2001. In het enkelspel won hij ook één challenger en twee futurestoernooien. Zijn beste resultaat in het enkelspel op een grandslamtoernooi is de derde ronde.

Carrière bewerken

Jaarverslagen bewerken

Jeugd bewerken

Petzschner begon met tennis spelen toen hij vier jaar oud was. Dit kwam doordat zijn vader een tennisschool bezat. Tijdens zijn jeugd waren Goran Ivanišević en Stefan Edberg zijn idolen.

2001-2003 bewerken

Petzschner werd proftennisser in 2001. Hij speelde van 2001 tot en met 2003 nog hoofdzakelijk futurestoernooien, met af en toe ook een challenger. In 2003 speelde hij zijn eerste match op ATP-niveau op het ATP-toernooi van 's-Hertogenbosch, waar hij in de eerste ronde werd geklopt door Sébastien Grosjean. In september boekte hij zijn eerste zege op ATP-niveau. Hij versloeg in de eerste ronde van het ATP-toernooi van Metz de Fransman Anthony Dupuis en haalde er ook zijn eerste ATP-kwartfinale.

2004-2007 bewerken

De periode van 2004 tot en met 2007 bracht Petzschner voornamelijk op het futures- en challengercircuit door. In augustus 2004 won hij zijn eerste challenger in het herendubbel en in november 2006 haalde hij zijn eerste challengerfinale, die hij verloor van Ernests Gulbis. In 2006 maakte Petzschner zijn grandslamdebuut in het dubbelspel, op Roland Garros, en in 2007 maakte hij zijn grandslamdebuut in het enkelspel, op de US Open, waar hij via de kwalificaties de hoofdtabel haalde. Petzschner haalde er de tweede ronde. In oktober 2007 won hij zijn eerste challenger in het enkelspel, in Rennes.

2008-2009 bewerken

In de eerste twee maanden van 2008 haalde Petzschner twee challengerfinales. In juni haalde hij de hoofdtabel op Wimbledon en bereikte hij de tweede ronde. In het dubbelspel had hij echter meer succes, want hij haalde de kwartfinale, iets wat hij overdeed op de US Open. Eind september haalde hij de kwartfinale in Bangkok, maar zijn grootste succes kwam er in oktober, toen hij als qualifier het ATP-toernooi van Wenen won. Hij versloeg Stanislas Wawrinka, 's werelds nummer 10 in de eerste ronde en Gaël Monfils in de finale. Door deze overwinning kwam Petzschner ook voor het eerst de top 100 binnen. Op dat toernooi haalde hij ook de dubbelfinale, maar die verloor hij samen met de Oostenrijker Alexander Peya van Maks Mirni en Andy Ram in twee sets. Hij sloot het jaar voor het eerst af binnen de top 100, op plaats 66.

In januari 2009 nam Petzschner voor het eerst deel aan de Australian Open. Hij verloor in de eerste ronde. Petzschner was vervolgens twee maanden weg van het circuit door een stressfractuur. Op Roland Garros deed hij een ronde beter en op Wimbledon nog een. Door zijn derde ronde op Wimbledon kwam Petzschner voor het eerst de top 50 binnen. Op de US Open verloor hij in de tweede ronde. Op 14 september bereikte hij met een 35e plaats zijn hoogste plaats op de ATP-ranglijst. Zijn beste resultaat na de US Open was een kwartfinale in Metz, maar in oktober viel hij weer terug uit de top 50 omdat hij zijn titel in Wenen niet verdedigde. Petzschner sloot 2009 af op de 80e plaats.

2010 bewerken

Ook in 2010 werd Petzschner in de eerste ronde van de Australian Open uitgeschakeld. In februari haalde hij de halve finales in Zagreb en Memphis. In Zagreb won hij ook zijn eerste ATP-dubbeltoernooi.[2] Na een derde ronde op de Masters van Miami kwam hij in april weer de top 50 binnen. In mei haalde hij de halve finale in München, maar op Roland Garros verloor hij in de openingsronde. Het grasseizoen verliep goed met een halve finale in Halle en een derde ronde op Wimbledon, die hij verloor van de uiteindelijk winnaar Rafael Nadal. In het dubbelspel daarentegen boekte hij het grootste succes van zijn carrière. Petzschner en zijn partner Jürgen Melzer wonnen het herendubbelspel op Wimbledon door in de finale het duo Robert Lindstedt-Horia Tecău te verslaan. Petzschner werd zo de tweede Duitser, na Michael Stich, die een grandslamtitel in het dubbelspel won.[3] Door de overwinning steeg Petzschner op de dubbelranglijst van de 60e naar de 23e plaats. In juli haalde hij ook nog de dubbelfinale in Stuttgart. De rest van de zomer kende hij geen grote successen. Op de US Open haalde hij de tweede ronde. De US Open was ook meteen zijn laatste toernooi van het jaar, omdat hij in september een blessure aan de rechterenkel opliep. Aan het einde van het jaar nam hij samen met Jürgen Melzer deel aan de dubbelspel op de ATP World Tour Finals. Het duo won een van zijn drie groepswedstrijden en werd dus uitgeschakeld in de groepsronde. Petzschner sloot het jaar af op plaats 57.

2011 bewerken

Petzschner startte het jaar matig in het enkelspel met onder andere een verlies in de openingsronde van de Australian Open. In het dubbelspel was hij succesvoller, want hij haalde er met zijn partner Jürgen Melzer de kwartfinale. Verder haalde hij in het voorjaar de kwartfinale in Dubai, de halve finale in München en de finale in Halle, waarin hij tegen zijn landgenoot Philipp Kohlschreiber moest opgeven.[4] In mei maakte hij deel uit van het Duitse team dat de World Team Cup in Düsseldorf won. Op Roland Garros en Wimbledon verging het hem dan weer minder goed, met verlies in de tweede en eerste ronde respectievelijk. In het dubbelspel haalde hij betere resultaten met onder andere twee toernooiwinsten: in Rotterdam in februari[5] en in Stuttgart in juli[6]. In april bereikte hij voor het eerst de top 10 in het herendubbelspel. Ook na Wimbledon verging het Petzschner niet zo goed in het enkelspel. Vaak werd hij vroeg in de toernooien uitgeschakeld, zoals op de US Open, waar hij verloor in de tweede ronde. In het dubbelspel echter boekte hij met Melzer zijn tweede grandslamtitel. Het duo won de US Open door het Poolse duo Mariusz Fyrstenberg en Marcin Matkowski met tweemaal 6-2 te verslaan in de finale.[7] Deze overwinning bezorgde het duo alweer een ticket voor de ATP World Tour Finals[8], waar Melzer en Petzschner net zoals het jaar ervoor in de groepsronde bleven na één overwinning in drie groepswedstrijden. Petzschner sloot 2011 af op de 63e plaats van de ATP-ranglijst in het enkelspel en op plaats 10 in het dubbelspel.

Davis Cup bewerken

Petzschner speelde zijn eerste Davis Cup voor Duitsland in 2007 in een duel tegen Rusland in de halve finale van de Wereldgroep. Hij speelde in 2007, 2008 en 2011 voor het Duitse Davis Cupteam. In totaal speelde Petzschner drie enkelmatchen, waarvan hij er twee won, en vijf dubbelmatchen, waarvan hij er drie won.

Palmares bewerken

Legenda
Grand Slam
Olympische Spelen
tot 2009 vanaf 2009
Tennis Masters Cup ATP Finals
ATP Masters Series ATP Tour Masters 1000
ATP International Series Gold ATP Tour 500
ATP International Series ATP Tour 250

Enkelspel bewerken

Nr. Datum Toernooi Ondergrond Tegenstander in finale Score Details
Gewonnen finales
1. 6 oktober 2008   ATP Wenen Hardcourt   Gaël Monfils 6-4, 6-4 Details
Verloren finales
1. 12 juni 2011   ATP Halle Gras   Philipp Kohlschreiber 6-7, 0-2, opgave Details
2. 23 juni 2012   ATP Rosmalen Gras   David Ferrer 3-6, 4-6 Details
Gewonnen challengers
1. 8 oktober 2007   Rennes Hardcourt   Gilles Müller 6-3, 6-4

Dubbelspel bewerken

Nr. Datum Toernooi Ondergrond Partner Tegenstanders in finale Score Details
Gewonnen finales herendubbel
1. 7 februari 2010   ATP Zagreb Hardcourt   Jürgen Melzer   Arnaud Clément
  Olivier Rochus
6-3, 3-6, 10-8 Details
2. 3 juli 2010   Wimbledon Gras   Jürgen Melzer   Robert Lindstedt
  Horia Tecău
6-1, 7-5, 7-5 Details
3. 7 februari 2011   ATP Rotterdam Hardcourt   Jürgen Melzer   Michaël Llodra
  Nenad Zimonjić
6-4, 3-6, 10-5 Details
4. 11 juli 2011   ATP Stuttgart Gravel   Jürgen Melzer   Marcel Granollers
  Marc López
6-3, 6-4 Details
5. 29 augustus 2011   US Open Hardcourt   Jürgen Melzer   Mariusz Fyrstenberg
  Marcin Matkowski
6-2, 6-2 Details
6. 19 oktober 2014   ATP Wenen Hardcourt (i)   Jürgen Melzer   Andre Begemann
  Julian Knowle
7-6(6), 4-6, [10-7] Details
7. 23 juli 2017   ATP Båstad Gravel   Julian Knowle   Sander Arends
  Matwé Middelkoop
6-2, 3-6, [10-7] Details
8. 17 juni 2018   ATP Stuttgart Gras   Tim Pütz   Robert Lindstedt
  Marcin Matkowski
7-6(5), 6-3 Details
Verloren finales herendubbel
1. 12 oktober 2008   ATP Wenen Hardcourt   Alexander Peya   Maks Mirni
  Andy Ram
6-1, 7-5 Details
2. 12 juli 2010   ATP Stuttgart Gravel   Christopher Kas   Carlos Berlocq
  Eduardo Schwank
6-7(5), 6-7(6) Details
3. 8 januari 2012   ATP Brisbane Hardcourt   Jürgen Melzer   Maks Mirni
  Daniel Nestor
1-6, 2-6 Details
4. 9 januari 2016   ATP Doha Hardcourt   Alexander Peya   Feliciano López
  Marc López
4-6, 3-6 Details
5. 14 februari 2016   ATP Rotterdam Hardcourt (i)   Alexander Peya   Nicolas Mahut
  Vasek Pospisil
6-7(2), 4-6 Details
6. 27 februari 2016   ATP Acapulco Hardcourt   Alexander Peya   Treat Huey
  Maks Mirni
6-7(5), 3-6 Details
7. 30 april 2017   ATP Barcelona Gravel   Alexander Peya   Florin Mergea
  Aisam-ul-Haq Qureshi
4-6, 3-6 Details
Gewonnen challengers herendubbel
1. 16 augustus 2004   Mönchengladbach Gravel   Christopher Kas   Karsten Braasch
  Franz Stauder
3-6, 6-2, 7-6(4)
2. 15 november 2004   Eckental Tapijt   Christopher Kas   Daniele Bracciali
  Petr Luxa
6-4, 7-6(5)
3. 31 januari 2005   Wolfsburg Tapijt   Alexander Peya   Aisam-ul-Haq Qureshi
  Lovro Zovko
6-2, 6-4
4. 16 mei 2005   Dresden Gravel   Christopher Kas   Bart Beks
  Martijn Van Haasteren
6-7(2), 6-2, 6-4
5. 3 oktober 2005   Bergen Gravel   Christopher Kas   Tomáš Cibulec
  Tom Vanhoudt
7-6(4), 6-2
6. 7 november 2005   Eckental Tapijt   Christopher Kas   Torsten Popp
  Jasper Smit
6-3, 7-5
7. 23 januari 2006   Heilbronn Tapijt   Christopher Kas   Lukáš Dlouhý
  David Škoch
6-7(2), 6-3, 10-4
8. 20 februari 2006   Besançon Hardcourt   Christopher Kas   Jean-Claude Scherrer
  Lovro Zovko
6-2, 6-2
9. 17 april 2006   Cardiff Hardcourt   Alexander Peya   Filip Prpic
  Bjorn Rehnquist
4-6, 6-3, 10-7
10. 3 september 2007   Donetsk Hardcourt   Simon Stadler   Patrick Briaud
  Nicholas Monroe
3-6, 7-5, 10-6
11. 8 oktober 2007   Rennes Hardcourt   Björn Phau   Filip Polášek
  Igor Zelenay
6-2, 6-2
12. 29 oktober 2007   Aken Tapijt   Alexander Peya   Dominik Meffert
  Mischa Zverev
6-3, 6-2
13. 5 november 2007   Eckental Tapijt   Alexander Peya   Philipp Marx
  Lars Uebel
6-3, 6-4
14. 18 februari 2008   Besançon Hardcourt   Alexander Peya   Yves Allegro
  Horia Tecău
6-3, 6-1
15. 27 april 2009   Tenerife Hardcourt   Alexander Peya   James Auckland
  Joshua Goodall
6-2, 3-6, 10-4
16. 17 maart 2013   Dallas Hardcourt   Jürgen Melzer   Eric Butorac
  Dominic Inglot
6-3, 6-1
17. 22 februari 2015   Wrocław Hardcourt (i)   Tim Pütz   Frank Dancevic
  Andriej Kapas
7-6(4), 6-3
18. 11 oktober 2015   Bergen Hardcourt (i)   Ruben Bemelmans   Rameez Junaid
  Igor Zelenay
6-3, 6-1
19. 8 november 2015   Eckental Tapijt (i)   Ruben Bemelmans   Ken Skupski
  Neal Skupski
7-5, 6-2
20. 18 maart 2018   Irving Hardcourt   Alexander Peya   Radu Albot
  Matthew Ebden
6-2, 6-4
21. 13 mei 2018   Aix en Provence Gravel   Tim Pütz   Guido Andreozzi
  Kenny De Schepper
6-7(3), 6-2, [10-8]

Prestatietabellen bewerken

Legenda
g.t. geen toernooi gehouden
l.c. lagere categorie
niet deelgenomen
G uitgeschakeld in de groepsfase
1R uitgeschakeld in de eerste ronde
2R uitgeschakeld in de tweede ronde
3R uitgeschakeld in de derde ronde
4R uitgeschakeld in de vierde ronde
KF uitgeschakeld in de kwartfinale
HF uitgeschakeld in de halve finale
F de finale verloren
W het toernooi gewonnen
w-v winst/verlies-balans

Prestatietabel enkelspel bewerken

Deze gegevens zijn bijgewerkt tot en met 2 januari 2012.

Toernooi 2003 2004 2005 2006 2007 2008 2009 2010 2011 2012 2013 Carrière winst-verlies
Grandslamtoernooien
Australian Open 1R 1R 1R 2R 1-4
Roland Garros 2R 1R 2R 1R 1R 2-5
Wimbledon 2R 3R 3R 1R 2R 1R 6-6
US Open 2R 2R 2R 2R 2R 1R 5-6
Winst-verlies 0-0 0-0 0-0 0-0 1-1 1-1 4-4 3-4 2-4 3-4 0-3 14-21
ATP World Tour Finals
ATP World Tour Finals 0-0
ATP Masters 1000
Indian Wells 2R 2R 2R 2-2
Miami 3R 3R 4-2
Monte Carlo 3R 2-1
Rome 0-0
Hamburg 1R l.c. 0-1
Madrid 2R 1-1
Montréal/Toronto 3R 1R 2R 3-3
Cincinnati 2R 1R 1-2
Shanghai geen Masters 1000 1R 1R 0-2
Parijs 1R 0-1
Statistieken
Totaal aantal titels 0 0 0 0 0 1 0 0 0 0 0 1
Totaal winst-verlies 2-3 1-1 0-2 0-0 1-2 10-9 15-25 21-19 24-22 10-17 3-5 88-107
Eindejaarsranking 327 394 307 307 184 66 80 57 63 115 206 n.v.t.

N.B. "l.c." = lagere categorie

Prestatietabel dubbelspel (grand slam) bewerken

Toernooi 2006 2007 2008 2009 2010 2011 2012 2013 2014 2015 2016 2017 2018 Carrière winst-verlies
Grandslamtoernooien
Australian Open 1R 2R 3R KF 3R 1R 1R 8-7
Roland Garros 1R 1R 1R 1R 3R 1R 1R 1R 2-8
Wimbledon 2R KF 2R W KF HF HF 2R 23-7
US Open 2R KF 1R 1R W 2R 1R 1R 11-7
Winst-verlies 2-3 0-1 6-2 2-4 8-3 12-3 9-4 0-2 0-0 4-2 0-1 1-3 0-1 44-27
ATP World Tour Finals
ATP World Tour Finals G G 1-2
ATP Masters 1000
Indian Wells 2R 1R 1R 1R 1-4
Miami 1R HF 1R KF KF 7-5
Monte Carlo 2R 1R 0-2
Madrid 2R 0-1
Rome 2R 1-1
Hamburg l.c. 0-1
Montréal/Toronto KF KF 1R 3-3
Cincinnati 2R 2R 1R 0-3
Shanghai l.c. 2R 2R KF 1R 2-4
Parijs 0-0
Statistieken
Totaal aantal titels 0 0 0 0 2 3 0 0 1 0 0 1 1 8
Totaal winst-verlies 7-11 1-2 17-13 17-21 22-16 34-26 21-21 4-7 5-1 7-11 15-12 16-16 4-5 170-165
Eindejaarsranking 68 140 41 55 20 10 38 158 185 50 66 71 n.v.t.

Externe links bewerken

Commons heeft mediabestanden in de categorie Philipp Petzschner.