Papyrus 87
Papyrus 87 (in de nummering van Gregory- Aland, of , is een oude kopie van het Nieuwe Testament op papyrus. Het is het oudste bekende manuscript van Filemon. Het geeft de verzen 13-15 en 24-25. Op grond van schrifttype is het handschrift gedateerd laat in de tweede of vroeg in de derde eeuw.
Papyrus 87 | ||
---|---|---|
Filemon:13,14
| ||
Symbool | 87 | |
Bijbeltekst | Filemon:13-15 en 24-25. | |
Datering | ca 250 | |
Vindplaats | Egypte | |
Huidige locatie | Institut für Altertumskunde, Universiteit van Keulen (P. Col. theol. 12) Keulen. | |
Publicatie | C. Römer, Kölner Papyri 4, Papyrologica Colonensia 7 (Cologne: 1984), pp. 28-31 | |
Teksttype | (proto)Alexandrijnse tekst; normale tekst | |
Categorie | 1 |
Het manuscript wordt bewaard in de Universiteit van Keulen (P. Col. theol. 12) in Keulen.[1]
Tekst
bewerkenDe Griekse tekst vertegenwoordigt de (proto)Alexandrijnse tekst. Aland beschrijft de tekst als normaal en plaatst het in categorie 1 van zijn Categorieën van manuscripten van het Nieuwe Testament.[1]
Zie ook
bewerkenNoten
bewerken- Dit artikel of een eerdere versie ervan is een (gedeeltelijke) vertaling van het artikel Papyrus 87 op de Engelstalige Wikipedia, dat onder de licentie Creative Commons Naamsvermelding/Gelijk delen valt. Zie de bewerkingsgeschiedenis aldaar.
Literatuur
bewerken- C. Römer, Kölner Papyri 4, Papyrologica Colonensia 7 (Cologne: 1984), pp. 28–31.
- K. Wachtel, K. Witte, Das Neue Testament auf Papyrus II, Die Paulinischen Briefe, Teil II, Berlin 1994, S. LXIII-IV, P. 87.
- W. Comfort, D. P. Barrett, The Text of the Earliest New Testament Greek Manuscripts, Grand Rapids MI 2001, 617-618.