Het os vesalianum pedis is de benaming voor een accessoirvoetwortelbeentje dat soms als extra ossificatiepunt ontstaat gedurende de embryonale ontwikkeling. Bij de mensen bij wie het botje voorkomt, is het gelegen aan de dorsale zijde van de basis van het vijfde middenvoetsbeentje. Het botje is, net als het os vesalianum manus, vernoemd naar Andreas Vesalius, die het botje in zijn Fabrica uit 1543 zou hebben weergegeven. Er wordt echter ook beweerd dat het botje dat Vesalius getekend heeft, een os sesamoideum peronaeum zou zijn.[1] Soms is het os vesalianum vergroeid met het vijfde middenvoetsbeentje.[2]
Het botje wordt gezien in ongeveer 0,1% van de individuen.[3] De prevalentie in een andere studie was vergelijkbaar, 0,18%.[4]
Op röntgenfoto's wordt een os vesalianum pedis soms onterecht aangemerkt als afwijkend, losliggend botdeel of als fractuur.[2] Vanwege zijn ligging wordt het makkelijk verward met de proximale epifyse van dit os metatarsii. De fractuur waarmee het vaak verward wordt, is de jonesfractuur, een fractuur van de basis van het vijfde middenvoetsbeentje.[1]
Bronnen, noten en/of referenties
↑ abR. O'Rahilly. A survey of carpal and tarsal anomalies. J Bone Joint Surg Am. 1953; 35: 626-642
↑ abT.E. Keats, M.W. Anderson. Atlas of normal roentgen variants that may simulate disease. 7th edition, Mosby Inc. 2001, ISBN 0323013228
↑T. Tsuruta et al. [Radiological study of the accessory skeletal elements in the foot and ankle] (vertaald vanuit het Japans). Nippon Seikeigeka Gakkai Zasshi. 1981; 55: 357-370
↑F. Cilli, M. Akçaoglu. The incidence of accessory bones of the foot and their clinical significance, Aca Orthop Traumatol Turc. 2005; 39: 243-246
