Os cuneometatarsale I plantare , soms ook pars peronaea metatarsalis I genoemd, is de benaming voor een accessoir voetwortelbeentje dat soms als extra ossificatiepunt ontstaat gedurende de embryonale ontwikkeling . Bij de mensen bij wie het botje voorkomt, bevindt het botje zich aan de voetzoolzijde, aan de proximale , laterale zijde van de basis van het middenvoetsbeentje van de grote teen.[1]
De accessoire voetwortelbeenderen met links de meer plantair , rechts de meer dorsaal gelegen botjes. 1. Os cuneometatarsale I plantare , 2. Os uncinatum , 3. Os sesamoideum tibialis posterioris , 4. Os sesamoideum peronaeum , 5. Os cuboides secundarium , 6. Os trochleare calcanei , 7. Os in sinu tarsi , 8. Os sustentaculi tali , 9. Os talocalcaneare posterius , 10. Os aponeurosis plantaris , 11. Os subcalcaneum , 12. Os sesamoideum tibialis anterioris , 13. Os cuneometatarsale I tibiale , 14. Os intermetatarsale I , 15. Os cuneometatarsale II dorsale , 16. Os paracuneiforme , 17. Os cuneonaviculare I dorsale , 18. Os intercuneiforme , 19. Os intermetatarsale IV , 20. Os talonaviculare dorsale , 21. Os vesalianum pedis , 22. Os tibiale externum , 23. Os talotibiale dorsale , 24. Os supratalare , 25. Os calcanei secundarium , 26. Os subtibiale , 27. Os subfibulare , 28. Os retinaculi , 29. Os calcanei accessorium , 30. Os trigonum , 31. Os supracalcaneum , 32. Os tendinis calcanei Op röntgenfoto 's wordt een os cuneometatarsale I plantare soms onterecht aangemerkt als afwijkend, losliggend botdeel of als fractuur .[2]
Bronnen, noten en/of referenties
↑ R. O'Rahilly. A survey of carpal and tarsal anomalies. J Bone Joint Surg Am. 1953; 35: 626-642
↑ T.E. Keats, M.W. Anderson. Atlas of normal roentgen variants that may simulate disease . 7th edition, Mosby Inc. 2001, ISBN 0323013228
