New Flyer
New Flyer (voluit: New Flyer Industries) is de grootste Canadese fabrikant van autobussen, in het bijzonder stads- en streekbussen. New Flyer is onderdeel van de NFI Group, een overkoepelende organisatie van busfabrikanten, en beschikt over meerdere fabrieken in zowel Canada als de Verenigde Staten. Anno 2024 heeft New Flyer alleen de Xcelsior-serie in het productgamma.
| New Flyer Industries | ||||
|---|---|---|---|---|
| ||||
| Onderdeel van | NFI Group .svg){kind=small} Canada
| |||
| Onderdeel sinds | 2005 | |||
| Oprichting | 1930 (als Western Auto and Truck Body Works Ltd) | |||
| Oprichter(s) | John Coval | |||
| Hoofdkantoor | Winnipeg, Canada
| |||
| Producten | Stads- en streekbussen | |||
| Sector | Industrie | |||
| Industrie | Carrosserie- en wagenbouw (autobussen) | |||
| Website | Officiële website | |||
| ||||
Geschiedenis
bewerken.jpg)
New Flyer is in 1930 door John Coval in de Canadese provincie Manitoba opgericht onder de naam Western Auto and Truck Body Works Ltd. De eerste bussen rolden in 1937 van de band. In 1941 begon de productie van het model Western Flyer, waarna de naam van het bedrijf in 1948 werd gewijzigd in Western Flyer Coach.[1]
In de jaren 60 van de twintigste eeuw werd meer nadruk gelegd op het produceren van bussen voor het openbaar vervoer. Rond 1970 raakte het bedrijf in financiële problemen wegens te grote concurrentie van de busdivisie van General Motors.[2] In 1971 werd Western Flyer daarom opgekocht door de Manitoba Development Corporation, een overheidstak van de provincie Manitoba. De naam werd daarop gewijzigd in Flyer Industries Limited.[3] In 1974 voerde de Progressive Conservative Party of Manitoba als grootste oppositiepartij druk uit op het provinciebestuur om Flyer Industries weer zelfstandig te maken.[4] Het bestuur ging hier niet in mee.
Pas op 15 juli 1986 werd New Flyer weer zelfstandig toen Jan den Oudsten - eigenaar van de Nederlandse busfabrikant Den Oudsten - Flyer Industries overnam. Na de overname werd de naam gewijzigd in New Flyer Industries Limited.[5]
New Flyer ontwierp in 1988 de eerste lagevloerbus van Noord-Amerika. Het allereerste productiemodel, D40LF geheten, werd in 1991 als eerste afgeleverd aan de Port Authority of New York and New Jersey.[6] In 1994 nam New Flyer de eerste aardgasbus van Noord-Amerika in productie, kort daarop gevolgd door 's werelds eerste brandstofcelbus. In 1995 volgde de eerste gelede bus met lage vloer voor de Noord-Amerikaanse markt.
In maart 2002 werd New Flyer voor 44 miljoen dollar overgenomen door KPS Capital Partners, een investeringsbedrijf dat gespecialiseerd is in het winstgevend maken van in financiële problemen geraakte bedrijven.[7] Eveneens in 2002 stapte bestuursvoorzitter Jan den Oudsten uit het bedrijf. Later[(sinds) wanneer?] werd hij ingehuldigd in de eregalerij van de American Public Transportation Association.
In 2003 bestelde King County Metro, de grootste vervoerder van Seattle, 213 hybride bussen. Op dat moment was dat 's werelds grootste order van hybride bussen.[8]
Op 15 december 2003 werd New Flyer overgenomen door zogeheten private equitybedrijven: Harvest Partners en Lightyear Capital.[9]
Op 19 augustus 2005 ging New Flyer de beurs op, te weten de Toronto Stock Exchange. Hierbij werd de naam gewijzigd in New Flyer Industries Canada ULC en werd er een moederbedrijf genaamd NFI Group Inc. opgericht.[10][11] 2005 also saw a restyling of New Flyer's popular low-floor coaches with new front and rear endcaps, to modernize and streamline the exterior appearance of the bus.
In mei 2012 ging New Flyer een joint venture aan met de Britse busfabrikant Alexander Dennis. Hun doel was om een zogeheten lagevloermidibus (een kortere bus met minder capaciteit voor rustiger lijnen) op de Noord-Amerikaanse markt te brengen. De bus werd uitgebracht onder de naam New Flyer MiDi en was gebaseerd op het ontwerp van de reeds bestaande Alexander Dennis Enviro200. Alexander Dennis bouwde het chassis en voerde tests uit; New Flyer bouwde de MiDi af en zorgde tevens voor de marketing.[12] Uiteindelijk zijn er ruim 200 bussen gebouwd voor 22 vervoerders in Canada en de VS. In mei 2017 kondigden New Flyer en Alexander Dennis de samenwerking stop te zetten en de productie van de MiDi over te hevelen naar de nieuwe Noord-Amerikaanse fabriekshal van Alexander Dennis in Indiana.[13][14]
In juni 2012 ging New Flyer een joint venture aan met Mitsubishi Heavy Industries, het provinciebestuur van Manitoba, Manitoba Hydro en Red River College. Ook werd voor het eerst een volledig elektrische bus gedemonstreerd.[15]
Bussen
bewerken| Model | Lengte | Breedte | Eerste productie | Laatste productie | Foto |
|---|---|---|---|---|---|
| Xcelsior[16] | 10,7 meter 12 meter 18 meter |
2,6 meter | 2008
|
| |
| Low Floor | 9,3 meter 10,8 meter 12,5 meter 18,5 meter |
2,6 meter | 1989
|
2014
|
|
| Invero[17] | 12,5 meter | 2,6 meter | 2002
|
2007
|
|
| High Floor[18] | 10,7 meter 12,5 meter 18,5 meter |
2,6 meter | 1987
|
2006
|
|
| 700 / 800 / 900 | 10,7 meter 12 meter |
2,4 meter 2,6 meter |
1967
|
1987
|
|
Externe links
bewerken
- Dit artikel of een eerdere versie ervan is een (gedeeltelijke) vertaling van het artikel New Flyer op de Engelstalige Wikipedia, dat onder de licentie Creative Commons Naamsvermelding/Gelijk delen valt. Zie de bewerkingsgeschiedenis aldaar.
- ↑ Coachbult.com - Western Auto & Truck Body Works. www.coachbuilt.com. Gearchiveerd op 27 juli 2022. Geraadpleegd op 6 mei 2022.
- ↑ Gearchiveerde kopie. Gearchiveerd op 27 juli 2022. Geraadpleegd op 6 mei 2022.
- ↑ Stauss, Ed (1988). The Bus World Encyclopedia of Buses. Woodland Hills, CA (USA): Stauss Publications. ISBN 0-9619830-0-0.
- ↑ "Sell Bus Company, PCs Urge Gov't", Winnipeg Free Press, October 24, 1974, p. 3.
- ↑ Barker, John, Mayor takes a look at New Flyer Industries for city buses. Thompson Citizen. Gearchiveerd op 22 januari 2021. Geraadpleegd op 6 mei 2022.
- ↑ (en) New Flyer - History. www.newflyer.com. Gearchiveerd op 2 oktober 2017. Geraadpleegd op 6 mei 2012.
- ↑ https://www.cbc.ca/news/business/n-y-investors-buy-manitoba-bus-maker-1.374149, N.Y investors buy Manitoba bus maker. CBC News (16 december 2003). Gearchiveerd op 6 mei 2022. Geraadpleegd op 6 mei 2022.
- ↑ https://web.archive.org/web/20070812122058/http://www.newflyer.com/index/news-app/story.47
- ↑ Harvest, Lightyear Drive Through New Flyer LBO. Global Capital (19 March 2004). Gearchiveerd op 22 januari 2021. Geraadpleegd op 7 mei 2022.
- ↑ New Flyer Industries Canada ULC was Incorporated in Alberta on Jun 22, 2005. at 4500, 855 - 2ND STREET SW, CALGARY ALBERTA, T2P 4K7.. Alberta Corporations. Gearchiveerd op 3 augustus 2022. Geraadpleegd op 7 mei 2022.
- ↑ MRAS Business Registry Search. beta.canadasbusinessregistries.ca. Gearchiveerd op 31 oktober 2021. Geraadpleegd op 7 mei 2022.
- ↑ https://web.archive.org/web/20120531143929/http://www.dieselprogress.com/Industry-News/3852/New-Flyer-In-Bus-Joint-Venture/
- ↑ (en) New Flyer and Alexander Dennis Agree to Transition MiDi Bus to North American-Based Alexander Dennis Inc.[dode link]. New Flyer (May 10, 2017). Geraadpleegd op 7 mei 2022.
- ↑ Enviro200 joint venture terminates Buses issue 748 juli 2017 pagina 21
- ↑ Kusch, Larry, New Flyer green leader (June 2, 2012). Gearchiveerd op 27 oktober 2021. Geraadpleegd op 7 mei 2022.
- ↑ (en) Xcelsior. New Flyer | North America’s Bus Leader. Gearchiveerd op 22 januari 2021. Geraadpleegd op 8 mei 2022.
- ↑ https://web.archive.org/web/20040613142641/http://newflyer.com/dolo/d40i.pdf
- ↑ https://web.archive.org/web/19970411202324/http://newflyer.com/hifloor/d40.html