Max Verboeket

ontwerper uit Koninkrijk der Nederlanden

Maximiliaan Leo Hubert Maria (Max) Verboeket (Hoensbroek, 8 juli 1922 - Maastricht, 23 januari 2015) was een Nederlands graficus, industrieel ontwerper en docent toegepaste kunst.

Max Verboeket
Max Verboeket in zijn ontwerpstudio
Persoonsgegevens
Volledige naam Maximiliaan Leo Hubert Maria Verboeket
Geboren Hoensbroek, 8 juli 1922
Overleden Maastricht, 23 januari 2015
Nationaliteit Nederlands
Beroep(en) graficus, industrieel ontwerper, docent
Oriënterende gegevens
Bekende werken glasontwerpen Kristalunie Maastricht
RKD-profiel
Portaal  Portaalicoon   Kunst & Cultuur

Biografische schets bewerken

Max Verboeket groeide op in het Limburgse Hoensbroek. Tijdens de Tweede Wereldoorlog was hij gedwongen onder te duiken om tewerkstelling in Duitsland te ontlopen. Na de oorlog volgde hij een opleiding aan de Kunstnijverheidsschool in Maastricht, de voorloper van de Academie Beeldende Kunsten Maastricht. Daarna studeerde hij grafische vormgeving aan de Jan van Eyck Academie. Na zijn studie volgden studiereizen naar Rome en Parijs.[1]

In de periode 1954-1972 was hij in vaste dienst bij de Kristalunie te Maastricht. Hij was de opvolger van Willem Jacob Rozendaal, hoewel die al jaren weg was bij het bedrijf.

Verboeket heeft een aantal verschillende glasserviezen ontworpen. Het glasservies "Carnaval", dat in 1956 werd geïntroduceerd, was het meest succesvol. Dit was een gekleurd servies, althans de kelk was gekleurd. Het was een zeer uitgebreid servies, met 22 verschillende modellen. Elk model werd per 6 stuks in 6 verschillende kleuren geleverd. Deze 6 kleuren zorgden voor eenheid.

In 1958 ontving Verboeket de Signe d'Or Industriel, de gouden medaille van de Brusselse Expo 58 voor zijn glasservies "Bouquet".[1] Ontwerpen voor vazen en schalen werden in de jaren 1960 steeds grilliger van vorm en kleur. De grilligheid bereikte zijn top in de serie "kristalunieKen".

Verboeket werd in 1969 docent aan de Stadsacademie voor Toegepaste Kunsten in Maastricht (Academie Beeldende Kunsten). Drie jaar later nam hij ontslag bij de Kristalunie, nadat dat bedrijf was gefuseerd met de Vereenigde Glasfabrieken en steeds meer overschakelde op de fabricage van industrieel (verpakkings)glas.

Na zijn pensionering werkte Verboeket jarenlang vrijwillig als tuinman in de schooltuin van de Openbare School Binnenstad in Maastricht.

Max Verboeket was bijna 60 jaar gehuwd met Gerda Peters.

Nalatenschap bewerken

De ontwerpen van Max Verboeket bevinden zich in een groot aantal musea en particuliere collecties in Nederland en daarbuiten, waaronder het Centre Céramique in Maastricht, het Nationaal Glasmuseum in Leerdam, het Design Museum Gent en het Kunst- und Kulturarchiv Düsseldorf.[2] Het Discovery Center Continium in Kerkrade bezit 28 kristalunieKen, wellicht de meest complete collectie.[3]

Literatuur bewerken

  • A.M. Willems (red.). Glaskunst uit Maastricht 1954-1972; de ontwerpen van Max Verboeket voor de Kristalunie Maastricht, 1994.
  • A. van der Kley-Blekxtoon. Kristalunie Maastricht. Lochem, Antiek Lochem bv, 2003. Pag. 151-186, M.L.H.M. Verboeket (geb. 1922).
Zie de categorie Max Verboeket van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.