Maurice Wolf

Belgisch beeldhouwer (1902–1942)

Maurice Wolf (Brussel, 28 september 1902Mauthausen, 17 juni 1942) was een Belgisch beeldhouwer.[1]

Maurice Wolf
Persoonsgegevens
Geboren Brussel, 28 september 1902
Overleden Mauthausen, 17 juni 1942
Geboorteland België
Beroep(en) beeldhouwer
Portaal  Portaalicoon   Kunst & Cultuur
Monument voor de Levenden' (1933), Brussel

Leven en werk bewerken

Maurice Wolf was een zoon van Silive Wolf en Frida Zondervan.[2] Zijn vader was een uit Vaals afkomstige Joodse zilversmid, hij noemde zich Sylvain Wolf-Zondervan. Wolf werd opgeleid aan de Koninklijke Academie voor Schone Kunsten van Brussel. Wolf maakte vooral decoratief en monumentaal werk.[1] Hij exposeerde vanaf 1929 met kunstkring Le Bon Vouloir in Bergen[3] en nam deel aan de wereldtentoonstellingen in Brussel (1935), Parijs (1937) en Luik (1939), de Salon de Printemps in het Paleis voor Schone Kunsten in Brussel (1936) en de salon van Gent (1937).

In de aanloop naar de Tweede Wereldoorlog in België, werd Wolf in 1939 gemobiliseerd. Hij diende als compagniescommandant van het 2e regiment grenadiers.[4] Op 10 mei 1940, de dag dat de Duitsers het land binnenvielen, raakte hij gewond bij de slag rond het Fort Eben-Emael. Hij werd daarop in een krijgsgevangenkamp geplaatst. In maart 1941 werd hij wegens gezondheidsredenen vrijgelaten. Wolf keerde terug naar Brussel, waar hij lid werd van de door Aimé Dandoy opgerichte Belgische Nationale Beweging en medeoprichter was van de verzetskrant La Voix des Belges. Hij stond er aan het hoofd van een groep van zo'n 15 personen. Op 23 oktober 1941 werden Wolf en Dandoy gearresteerd, later volgden andere leden van de groep. Hij werd tot tien jaar dwangarbeid veroordeeld en werd overgebracht naar Siegburg, later naar het concentratiekamp Mauthausen. Hij werd doodgeschoten bij een vluchtpoging.[1] Maurice Wolf werd 39 jaar.

Enkele werken bewerken

Fotogalerij bewerken

Zie de categorie Maurice Wolf van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.