Wikipedia

Martina Navrátilová

tennisspeelster uit Tsjecho-Slowakije en de Verenigde Staten van Amerika
(Doorverwezen vanaf Martina Navratilova)

Martina Navrátilová (Řevnice, 18 oktober 1956) is een Tsjechisch-Amerikaans voormalig proftennisster van Tsjecho-Slowaakse afkomst. Ze vluchtte in 1975 uit het communistische Oostblok naar de Verenigde Staten en ontving in 1981 het Amerikaans staatsburgerschap. Twee jaar later (in 1983) was zij, eenmalig, lid van het Ameri­kaanse Wightman Cup-team – zij won alle drie haar partijen, twee in het enkelspel en een in het dubbelspel.

Martina Navrátilová
Martina Navrátilová
Persoonlijke informatie
Nationaliteit Vlag van Tsjecho-Slowakije Tsjecho-Slowaakse (1956–1981)
Vlag van Verenigde Staten Amerikaanse (1981–heden)
Vlag van Tsjechië Tsjechische (2008–heden)
Geboorteplaats Řevnice, Tsjecho-Slowakije
Geboortedatum 18 oktober 1956
Woonplaats Sarasota, Verenigde Staten
Lengte 1,77 m
Gewicht 70,5 kg
Profdebuut 1975
Met pensioen 2006
Slaghand links (enkelhandige backhand)
Totaal prijzengeld 21.626.089 US dollar
Profiel (en) WTA-site
Hall of Fame 2000 (en) profiel
Enkelspel
Winst-verliesbalans 1442–219
Titels 167
Hoogste positie 1e (10 juli 1978)
WTA Finals winst (1978, 1979, 1981, 1983-1986)
Grandslamresultaten
Vlag van Australië Australian Open winst (1981, 1983, 1985)
Vlag van Frankrijk Roland Garros winst (1982, 1984)
Vlag van Verenigd Koninkrijk Wimbledon winst (1978, 1979, 1982-1987, 1990)
Vlag van Verenigde Staten US Open winst (1983, 1984, 1986, 1987)
Dubbelspel
Winst-verliesbalans 747–143
Titels 177
Hoogste positie 1e (10 september 1984)
WTA Finals winst (1977, 1980-1985, 1986 (2)-1989, 1991)
Grandslamresultaten
Vlag van Australië Australian Open winst (1980, 1982-1985, 1987-1989)
Vlag van Frankrijk Roland Garros winst (1975, 1982, 1984-1988)
Vlag van Verenigd Koninkrijk Wimbledon winst (1976, 1979, 1981-1984, 1986)
Vlag van Verenigde Staten US Open winst (1977, 1978, 1980, 1983, 1984, 1986-1990)
Gemengd dubbelspel
Grandslamresultaten
Vlag van Australië Australian Open winst (2003)
Vlag van Frankrijk Roland Garros winst (1974, 1985)
Vlag van Verenigd Koninkrijk Wimbledon winst (1985, 1993, 1995, 2003)
Vlag van Verenigde Staten US Open winst (1985, 1987, 2006)
Laatst bijgewerkt op: 2008
Portaal  Portaalicoon   Tennis

Navrátilová won 59 grandslamtitels, waarvan 18 in het enkelspel, 31 in het vrouwendubbelspel en 10 in het gemengd dubbelspel. Ze was in totaal 331 weken nummer een van de wereld, waarvan 14 juni 1982 tot 9 juni 1985 de langst aaneengesloten periode was (159 weken).

In het vrouwendubbelspel vestigde zij samen met de Amerikaanse Pam Shriver een record: zij wonnen 109 aaneengesloten partijen, een reeks die was begon­nen op 13 juni 1983, met een overwinning op Beverly Mould en Elizabeth Sayers tijdens de eerste ronde van het WTA-toernooi van Eastbourne, en die werd verbroken op 6 juli 1985 op Wimbledon toen zij in de finale verloren van Kathy Jordan en Elizabeth Smylie.[1] Tijdens deze reeks wonnen zij 22 titels, waarvan acht grandslamtitels.

Door haar openheid over haar homoseksualiteit en inzet voor de rechten van homo's en lesbiennes is zij een icoon van de homobeweging. Ook is ze een overtuigd vegetariër.

In 2000 werd Navrátilová opgenomen in de internationale Tennis Hall of Fame.

Begin 2008 besloot zij om (ook) weer Tsjechisch staatsburger te worden. In de pers verscheen toen dat dit in reactie op de politiek van president Bush zou zijn, maar op haar website liet ze weten dat dit niet het geval was.[2][3]

Biografie bewerken

Martina Navrátilová (geboren als Martina Šubertová) groeide op in Řevnice, een klein plaatsje ten zuiden van Praag (toen nog in Tsjecho-Slowakije). Naast het huis dat haar moeder Jana na haar scheiding had betrokken lag een tennisbaan van gravel waar Martina haar eerste ervaring met tennis opdeed. De familie had bovendien een tennisgeschiedenis: haar oma Agnes Semanska was voor de Tweede Wereldoorlog een goed speelster geweest en ook haar moeder kon een aardig balletje slaan. Haar stiefvader Mirek Navrátil, die in 1962 met haar moeder trouwde, werd haar eerste coach.

Jeugd bewerken

Navrátilová speelde haar eerste toernooi toen ze acht jaar oud was. Ze strandde in de halve finale maar kreeg de smaak te pakken. Ze ging in binnen- en buitenland jeugdtoernooien spelen en won zo nu en dan. Haar ambitie om prof te worden vormde zich op haar negende nadat ze in Praag de Australiër Rod Laver (1938) had zien tennissen. Haar enthousiasme bond enigszins in toen ze merkte dat topsporters na de Praagse Lente (1968) vooral voor nationalistische propaganda werden gebruikt.

Privéleven bewerken

Eind jaren 70 werd Navrátilová afgeleid door de media-aandacht voor haar relatie met de Amerikaanse bestsellerauteur Rita Mae Brown (1944). Op vragen naar die relatie erkende Navrátilová dat ze op vrouwen valt, wat haar menig sponsorcontract kostte. Haar coming-out in 1980 was toentertijd in Amerika en in de sportwereld zeer ongebruikelijk.

In 1991 werd de beëindiging van haar relatie met Judy Nelson, die acht jaar lang haar partner was geweest, in de media breed uitgemeten. Nelson begon een rechtszaak tegen Navrátilová voor alimentatie, wat uiteindelijk buiten de rechtszaal werd geschikt. Twee jaar later schreef ze een boek waarin ze haar relatie met Martina haarfijn uit de doeken deed.

Carrière bewerken

Toen Martina de nummer-één-speelster van Tsjecho-Slowakije was geworden, besloot zij in 1973 tot het profcircuit toe te treden. Daarvoor moest zij onder meer wedstrijden in de Verenigde Staten spelen. De regering van Tsjecho-Slowakije dreigde echter voortdurend om haar geen uitreisvisum te verlenen, omdat ze er te ruimdenkende ideeën op nahield. Dat was haar reden om in 1975 na het US Open niet meer naar haar vaderland terug te keren en asiel in de Verenigde Staten aan te vragen. Een maand na het toernooi kreeg ze een verblijfsvergunning.

Op 10 juli 1978 werd Navrátilová voor het eerst nummer een van de wereld na het toernooi van Wimbledon te hebben gewonnen. Haar prestaties waren in die tijd wisselvallig en zij had nog weleens moeite haar emoties onder controle te houden, waardoor ze onnodig wedstrijden verloor.

Jaren 80 bewerken

In het begin van de jaren tachtig begon Navrátilová grote successen te boeken als resultaat van een nieuw trainingsprogramma gericht op de ontwikkeling van spierkracht, uithoudingsvermogen, technische precisie en een goed dieet. Zij bereikte zodoende het niveau van de Amerikaanse Chris Evert (1954), die eind jaren zeventig het vrouwentennis had gedomineerd. Er ontstond een rivaliteit tussen de twee speelsters die het vrouwentennis jarenlang aantrekkelijk maakte. Vooral hun tegengestelde speelstijlen waren daar debet aan. Terwijl Martina spectaculair serve-volley-spel liet zien en opviel door haar enkelvoudige backhand, blonk Chris Evert uit in fenomenaal precies baselinespel. Van 1973 tot 1988 speelden de dames 80 keer tegen elkaar, waarvan 60 finales en 14 grandslamfinales. Een absoluut unicum. Navrátilová won 43 keer.

In augustus 1987 werd de Duitse Steffi Graf (1969) voor het eerst nummer een van de wereld en dat luidde een nieuwe fase in Navrátilová’s tenniscarrière in. Ze moest het gaan opnemen tegen een nieuwe generatie speelsters die weliswaar niet haar ervaring hadden, maar door hun jeugd haar wel in conditie overtroffen.

In 1994 zette ze een punt achter haar enkelspelcarrière na dat seizoen toch nog twee finales te hebben bereikt: op het WTA-toernooi van Rome en op Wimbledon. Beide finales verloor ze van de Spaanse Conchita Martínez (1972). Ze zou in 1995 en 1996 nog wel op een paar gemengddubbeltoernooien verschijnen.

Na het einde bewerken

Na het einde van haar tennisloopbaan bleef Navrátilová in de spotlights door de publicatie van verschillende boeken, waaronder drie misdaadromans in co-auteurschap met Liz Nickles, haar column in de krant USA Today, haar rol als commentator bij tenniswedstrijden en medewerking aan commercials. Ook haar inzet voor de homobeweging bleef niet onopgemerkt. Ze is bijvoorbeeld medeoprichter van de Rainbow Card: een creditcardmaatschappij waarvan tien procent van de opbrengsten ten goede komen aan een fonds voor initiatieven van homo-organisaties. Ook spreekt ze zich regelmatig uit over het belang van uit de kast komen en vraagt ze aandacht voor gelijke rechten voor hetero’s en homo’s.

Comeback bewerken

In het voorjaar van 2000 kondigde Martina haar terugkeer in het professionele tenniscircuit aan. Hoewel haar voornemen om deel te nemen aan de grote dubbeltoernooien met enige scepsis werd ontvangen, was een groot deel van het publiek enthousiast dat ze de levende legende weer op de baan zagen. En haar rentree was niet onsuccesvol. Ze bereikte tussen mei 2000 en augustus 2005 23 finales en won er daarvan 14.

Met dubbelpartner Leander Paes (1973) had ze het meeste succes: ze wonnen in 2003 zowel de Australian Open als Wimbledon, stonden in 2004 wederom in de finale van de Australian Open en in 2005 in de finale van Roland Garros. In het damesdubbel haalde ze samen met de Russische Svetlana Koeznetsova (1985) de finale van de US Open in 2004 en bereikte dat jaar ook de kwartfinale van de Olympische Spelen met Lisa Raymond (1973).

In 2004 maakte ze ook haar rentree in het vrouwenenkelspel. Op Roland Garros verloor ze in de eerste ronde, maar op Wimbledon bereikte ze de tweede ronde nog. In 2005 won ze met Anna-Lena Grönefeld het dubbeltoernooi van Toronto. Critici menen dat het feit dat Navrátilová na haar veertigste nog steeds zo succesvol is in het dubbelspel, aantoont dat het dubbelspel niet echt serieus te nemen is. Martina won in haar gehele carrière echter 177 dubbelspeltitels.

Met haar laatste overwinning op Wimbledon in 2003 evenaarde ze het record van Billie Jean King (1943) van 20 Wimbledon-overwinningen. Navrátilová won 9 keer in het enkelspel, 7 keer het vrouwendubbel en 4 keer het gemengd dubbel. King won 6 keer in het enkelspel, 10 keer het vrouwendubbel en 4 keer het gemengd dubbel. Navrátilová is door haar lange succesvolle carrière houder van meer records, waaronder de meeste gewonnen enkelspeltitels (mannen en vrouwen), de meeste dubbeltitels, de langste ononderbroken reeks winstpartijen (74), de meeste gespeelde enkelspelfinales (227) en de oudste winnaar van een WTA-titel (48 jaar en 10 maanden).

Op 9 september 2006 nam Navrátilová (opnieuw) afscheid, en in stijl. Ze won, samen met Bob Bryan, het gemengd dubbelspel tijdens het US Open. Het was haar 59e grandslamtitel.

Toekomst bewerken

Om nieuw talent in Tsjechië de kans te geven zich te ontwikkelen heeft Navrátilová op een eilandje in de rivier de Vltava in Praag een klein stadion laten bouwen om te trainen.

Op woensdag 7 april 2010 werd bekendgemaakt dat Navrátilová was getroffen door borstkanker. Ze kreeg zes weken lang een chemokuur en volgens de artsen zou de kans dat ze het haalt groot zijn. Na haar herstel van borstkanker speelde Martina Navrátilová samen met Jana Novotná in het dubbelspel voor genodigden op Wimbledon 2012. Ze versloegen op 5 juli 2012 met 6-0 en 6-2 Conchita Martínez en Nathalie Tauziat.

Palmares bewerken

  Zie Lijst van titels van Martina Navrátilová voor het hoofdartikel over dit onderwerp.

Tijdens haar professionele tennisloopbaan won Navrátilová 352 titels, waarvan:

  • 167 titels in het enkelspel
  • 177 titels in het vrouwendubbelspel
  • 11 titels in het gemengd dubbelspel

Waarvan 18 grandslamtitels in het enkelspel:

Gewonnen grandslamtoernooien enkelspel bewerken

jaar toernooi tegenstandster in finale score
1978   Wimbledon   Chris Evert 2-6, 6-4, 7-5
1979   Wimbledon (2)   Chris Evert 6-4, 6-4
1981   Australian Open   Chris Evert 6-7, 6-4, 7-5
1982   Roland Garros   Andrea Jaeger 7-6, 6-1
1982   Wimbledon (3)   Chris Evert 6-1, 3-6, 6-2
1983   Australian Open (2)   Kathy Jordan 6-2, 7-6
1983   Wimbledon (4)   Andrea Jaeger 6-0, 6-3
1983   US Open   Chris Evert 6-1, 6-3
1984   Roland Garros (2)   Chris Evert 6-3, 6-1
1984   Wimbledon (5)   Chris Evert 7-6 6-2
1984   US Open (2)   Chris Evert 4-6, 6-4, 6-4
1985   Australian Open (3)   Chris Evert 6-2, 4-6, 6-2
1985   Wimbledon (6)   Chris Evert 4-6 6-3 6-2
1986   Wimbledon (7)   Hana Mandlíková 7-6, 6-3
1986   US Open (3)   Helena Suková 6-3, 6-2
1987   Wimbledon (8)   Steffi Graf 7-5, 6-4
1987   US Open (4)   Steffi Graf 7-6, 6-1
1990   Wimbledon (9)   Zina Garrison 6-4, 6-1

waarvan 31 grandslamtitels in het vrouwendubbelspel:

Gewonnen grandslamtoernooien vrouwendubbelspel bewerken

jaar toernooi partner tegenstandsters in finale score
1975   Roland Garros   Chris Evert   Julie Anthony
  Olga Morozova		 6-3, 6-2
1976   Wimbledon   Chris Evert   Billie Jean King
  Betty Stöve		 6-1, 3-6, 7-5
1977   US Open   Betty Stöve   Renée Richards
  Betty-Ann Stuart		 6-1, 7-6
1978   US Open (2)   Billie Jean King   Kerry Reid
  Wendy Turnbull		 7-6, 6-4
1979   Wimbledon (2)   Billie Jean King   Betty Stöve
  Wendy Turnbull		 5-7, 6-3, 6-2
1980   US Open (3)   Billie Jean King   Pam Shriver
  Betty Stöve		 7-6, 7-5
1980   Australian Open   Betsy Nagelsen   Ann Kiyomura
  Candy Reynolds		 6-4, 6-4
1981   Wimbledon (3)   Pam Shriver   Kathy Jordan
  Anne Smith		 6-3, 7-6
1982   Roland Garros (2)   Anne Smith   Rosie Casals
  Wendy Turnbull		 6-3, 6-4
1982   Wimbledon (4)   Pam Shriver   Kathy Jordan
  Anne Smith		 7-5, 6-1
1982   Australian Open (2)   Pam Shriver   Claudia Kohde-Kilsch
  Eva Pfaff		 6-4, 6-2
1983   Wimbledon (5)   Pam Shriver   Rosemary Casals
  Wendy Turnbull		 6-2, 6-2
1983   US Open (4)   Pam Shriver   Rosalyn Fairbank
  Candy Reynolds		 6-7, 6-1, 6-3
1983   Australian Open (3)   Pam Shriver   Anne Hobbs
  Wendy Turnbull		 6-4, 6-7, 6-2
1984   Roland Garros (3)   Pam Shriver   Claudia Kohde-Kilsch
  Hana Mandlíková		 5-7, 6-3, 6-2
1984   Wimbledon (6)   Pam Shriver   Kathy Jordan
  Anne Smith		 6-4, 6-3
1984   US Open (5)   Pam Shriver   Anne Hobbs
  Wendy Turnbull		 6-2, 6-4
1984   Australian Open (4)   Pam Shriver   Claudia Kohde-Kilsch
  Helena Suková		 6-3, 6-4
1985   Roland Garros (4)   Pam Shriver   Claudia Kohde-Kilsch
  Eva Pfaff		 4-6, 6-2, 6-2
1985   Australian Open (5)   Pam Shriver   Claudia Kohde-Kilsch
  Helena Suková		 6-3, 6-4
1986   Roland Garros (5)   Andrea Temesvári   Steffi Graf
  Gabriela Sabatini		 6-1, 6-2
1986   Wimbledon (7)   Pam Shriver   Hana Mandlíková
  Wendy Turnbull		 6-1, 6-3
1986   US Open (6)   Pam Shriver   Hana Mandlíková
  Wendy Turnbull		 5-7, 6-3, 6-2
1987   Australian Open (6)   Pam Shriver   Zina Garrison Jackson
  Lori McNeil		 6-1, 6-0
1987   Roland Garros (6)   Pam Shriver   Steffi Graf
  Gabriela Sabatini		 6-2, 6-1
1987   US Open (7)   Pam Shriver   Kathy Jordan
  Elizabeth Smylie		 5-7, 6-4, 6-2
1988   Australian Open (7)   Pam Shriver   Chris Evert
  Wendy Turnbull		 6-0, 7-5
1988   Roland Garros (7)   Pam Shriver   Claudia Kohde-Kilsch
  Helena Suková		 6-2, 7-5
1989   Australian Open (8)   Pam Shriver   Patty Fendick
  Jill Hetherington		 3-6, 6-3, 6-2
1989   US Open (8)   Hana Mandlíková   Mary Joe Fernandez
  Pam Shriver		 5-7, 6-4, 6-4
1990   US Open (9)   Gigi Fernández   Jana Novotná
  Helena Suková		 6-2, 6-4

10 grandslamtitels in het gemengd dubbelspel:

  • Australian Open (1): 2003
  • Roland Garros (2): 1974 en 1985
  • US Open (3): 1985, 1978 en 2006
  • Wimbledon (4): 1985, 1993, 1995 en 2003

Deze titels leverden haar in 1984 een grand slam in vrouwendubbelspel op (binnen een kalenderjaar) en in 2003 een "boxed set": titels in enkelspel, vrouwendubbelspel en gemengd dubbelspel op alle vier grandslamtoernooien (verspreid over haar loopbaan). Slechts twee andere speelsters completeerden een boxed set: Doris Hart (in 1954) en Margaret Court (in 1964).[4]

Door de WTA werd ze in de loop van haar carrière bekroond met volgende awards:

  • 7 maal 'speelster van het jaar'
  • 8 maal maakte ze deel uit van het 'vrouwendubbelspelteam van het jaar'

Resultaten grandslamtoernooien bewerken

Legenda
g.t. geen toernooi gehouden
l.c. lagere categorie
– niet deelgenomen
G uitgeschakeld in de groepsfase
1R uitgeschakeld in de eerste ronde
2R uitgeschakeld in de tweede ronde
3R uitgeschakeld in de derde ronde
4R uitgeschakeld in de vierde ronde
KF uitgeschakeld in de kwartfinale
HF uitgeschakeld in de halve finale
F de finale verloren
W het toernooi gewonnen
w-v winst/verlies-balans

Enkelspel bewerken

Toernooi 1973 1974 1975 1976 1977 1978 1979 1980 1981 1982 1983 1984 1985 1986 1987 1988 1989 1990 1991 1992 1993 1994 2004
  Australian Open – – F – – – – – HF W F W HF W g.t. F HF KF – – – – – –
  Roland Garros KF KF F – – – – – KF W 4R W F F F 4R – – – – – 1R 1R
  Wimbledon 3R 1R KF HF KF W W HF HF W W W W W W F F W KF HF HF F 2R
  US Open 2R 4R HF 1R HF HF HF 4R F KF W W F W W KF F 4R F 2R 4R – –

Vrouwendubbelspel bewerken

Toernooi 1973 1974 1975 1976 1977 1978 1979 1980 1981 1982 1983 1984 1985 1986 1987 1988 1989 1990 1991 1992 1994 1995 2000 2001 2002 2003 2004 2005 2006
  Australian Open – – 2R – – – – – W F W W W W g.t. W W W – – – – – – – – 3R 2R KF –
  Roland Garros KF HF W – – – – – HF W – W W W W W – – – – 3R – 3R 1R 1R 3R HF 1R 2R
  Wimbledon 1R 1R KF W F KF W HF W W W W F W KF 3R HF KF HF HF HF – KF KF 2R KF HF HF KF
  US Open 2R KF HF – W W F W HF HF W W F W W HF W W 3R HF – 2R 3R KF 3R F KF HF KF

Gemengd dubbelspel bewerken

Toernooi 1973 1974 1975 1976 1977 1978 1979 1984 1985 1986 1987 1988 1993 1994 1995 1996 2000 2001 2002 2003 2004 2005 2006
  Australian Open geen toernooi geen toernooi HF F – – – – – – – W F HF –
  Roland Garros – W – – – – – – W KF KF HF – 3R – – 2R 2R – 2R 2R F HF
  Wimbledon KF 3R HF 2R HF – – KF W F – KF W – W KF 1R 2R 2R W 3R KF 3R
  US Open – 2R – – – – HF – W F W – F – KF – 2R 1R 2R – HF KF W

Externe links bewerken

Commons heeft mediabestanden in de categorie Martina Navrátilová.
Overgenomen van "https://nl.wikipedia.org/w/index.php?title=Martina_Navrátilová&oldid=67343262"