Malachiet
Malachiet is een mineraal dat als edelsteen wordt gebruikt. Het is een koper-carbonaat met de chemische formule Cu2CO3(OH)2. Het wordt in de natuur veelal samen gevonden met het verwante azuriet (Cu3(CO3)2(OH)2). De kristalstructuur is monoklien en is meestal botryoïdaal van vorm. De naam van het mineraal is afkomstig uit het Grieks en verwijst naar de kleur van de malve (kaasjeskruid).[1]
| Malachiet | ||||
|---|---|---|---|---|
| ||||
Geslepen Malachiet
| ||||
| Mineraal | ||||
| Chemische formule | Cu2CO3(OH)2 | |||
| Kleur | schakeringen van groen | |||
| Streepkleur | lichtgroen | |||
| Hardheid | 3,5-4,5 | |||
| Gemiddelde dichtheid | 4050 kg/m3 | |||
| Glans | glasglans, zijdeglans, vetglans | |||
| Opaciteit | doorschijnend of opaak | |||
| Breuk | splinterig, schaalvormig | |||
| Splijting | plaatvormig | |||
| Kristaloptiek | ||||
| Kristalstelsel | monoklien | |||
| Brekingsindices | Np 1,655, Nm 1,875, Ng 1,909 | |||
| Dubbele breking | 0,254 | |||
| Fluorescentie | geen | |||
| Luminescentie | opvallend, kleos, geelgroen, donkergroen | |||
| Overige eigenschappen | ||||
| Veredeling | impregneren met paraffine of epoxyhars | |||
| Bijzondere kenmerken | Heldergroene aggreagaten, donkergroene kristallen | |||
| Lijst van mineralen | ||||
| ||||
Geschiedenis bewerken
Malachiet werd al vroeg als edelsteen bewerkt. In Egypte werden er cameeën, amuletten en siervoorwerpen van vervaardigd. Ook de Grieken en Romeinen kenden malachiet. Het verpulverde mineraal werd gebruikt als schmink en als kleurstof voor verf. Men beweerde dat malachiet in staat was kinderen tegen toverij en hekserij te beschermen. In de antieke tijd dacht men dat het oogkwalen kon genezen. In de 16de eeuw werd het in Midden-Europa gebruikt om de groei van kinderen te bevorderen en om pijn te stillen.
Ontstaan bewerken
Malachiet ontstaat in oxidatiezones van koperafzettingen.
Voorkomen bewerken
Wereldwijd wordt malachiet gevonden. In Azië worden belangrijke hoeveelheden gevonden in China, India en de Oeral in Rusland, alsook in Australië. Op het Amerikaanse continent bevinden de belangrijkste voorraden zich in het zuidwesten van de Verenigde Staten, voornamelijk in de staat Arizona (bij Bisbee werd een blok gevonden van 4,5 ton). Malachieten in Mexico, Chili en Cuba zijn van edelsteenkwaliteit.
De belangrijkste en historisch bekendste malachietreserves liggen echter in Afrika. Hier wordt malachiet al sinds de oudheid gewonnen in de Copperbelt ("kopergordel") in Congo-Kinshasa en Zambia. De malachietzone strekt zich uit van de provincie Katanga (Congo-Kinshasa) tot in Zambia. Deze malachieten worden beschouwd als de mooiste en beste ter wereld. Fraaie malachietkristallen worden gevonden in Namibië (Tsumeb), Marokko, Zimbabwe en Angola.
Europa kent slechts kleine vindplaatsen van weinig betekenis in Duitsland, Slowakije, Hongarije, Roemenië, Engeland en Frankrijk. In België wordt malachiet aangetroffen in de vallei van de Salm en in kalksteen te Wezet.
Bewerking bewerken
Cabochons, tafslijpsel, kleine tot grote gesneden stenen, siervoorwerpen, muurbekledingen, facetgeslepen stenen zijn zeldzaam en niet groter dan 2 karaat. Ze worden veelal tot sieraden geslepen en gepolijst, maar deze worden door hun geringe hardheid (3,5-4,5) vlug dof. Soms wordt malachiet ook gebruikt voor de vervaardiging van grote groene voorwerpen, zoals in de grote groene zaal van het Hermitagemuseum in Sint-Petersburg. De voet van de FIFA-wereldbeker bevat delen van malachiet.
Zie ook bewerken
Bronnen, noten en/of referenties
|
